Jacob worstelde tot bij dageraad met de engel in mensengedaante. De strijd bleef onbeslist. Dat bijbelverhaal is voor veel kunstenaars het symbool geworden van hun strijd met de materie bij het ontstaan van het kunstwerk, van de wil om de massa tot bepaalde vormen om te buigen.

Zoals alle andere kunstenaars hebben ook de meest geniale een leertijd moeten doormaken ; ook zij hebben het 'vak' moeten leren. Hun vroegste werken vertonen dan ook meestal een grote gelijkenis met die van hun leermeesters.

De literaire en vooral de plastische kunstenaars uit de late middeleeuwen toonden een intense belangstelling voor de figuur van de lijdende Christus. Rogier van der Weyden leverde voor vele van die composities de prototypen. Het retabel uit de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk in Watervliet moeten wij ook in dat perspectief bekijken. 

Toen de begaafde Jan van Beers de 49-jarige Benoit, dit in opdracht van zijn vader, tekstdichter van Benoits 'Oorlog', portretteerde, vertoefde hij sedert een achttal jaren in de 'map of Paris, map of love'. De te Lier in 1852 geboren artiest was er, na een Antwerps academieleven in hippiestijl, hals over kop heen gestoomd, belast met een sentimenteel avontuur.

Wanneer in 1967 de Antwerpse kunstenaar Vic Gentils de laatste elementen van zijn meer dan levensgroot schaakspel heeft afgewerkt, eindigt, volgens zijn eigen woorden, een nachtmerrie. Twee jaar lang heeft hij geworsteld, niet zozeer met het materiaal maar vooral met de vormentaal die hij deze reeks sculpturen wou geven.

Abraham Janssens leverde voor de ‘Staetencamer’ een groot doek om de schoorsteen te versieren. ‘Scaldis en Antwerpia’ is een allegorisch tafereel waarin slechts twee figuren in beeld worden gebracht : links Scaldis, rechts Antwerpia.

De smeedijzeren bovenlichtafsluiting 'De vier heemskinderen' van een onbekend meester uit de 18de eeuw wordt bewaard In het Vleeshuis te Antwerpen.

Margareta van Parma overhandigt de stadssleutels aan de Antwerpse magistraat van Henri Leys is een fresco, het maakt deel uit van een reeks wandschilderingen in een zaal van het stadhuis te Antwerpen.

Omdat het zijn belangrijkste werk uit zijn eerste periode is, bekleedt Titiaans schilderij 'Jacopo Pesaro door paus Alexander VI aan de H. Petrus voorgesteld' uit het Antwerpse museum een voorname plaats in het gezamelijke œuvre van de kunstenaar.

Wat betreft Quinten Metsys' altaarschilderijen van grotere omvang hebben onze Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, het Brusselse en het Antwerpse, elkander stellig niets te benijden. In 1879 verwierf het eerste museum uit de Leuvense St.-Pieterskerk het beroemde, in 1509 voltooide St.-Anna-retabel, in het tweede wordt 's meesters niet minder befaamde Passie-retabel bewaard.

Dertig jaar geleden kwamen de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel in het bezit van een aantal uitzonderlijk fraaie schilderijen van Franse meesters. Dit, dank zij een vorstelijke schenking van Anna Boch die innig bevriend was geweest met de toongevende impressionisten en hun werk met liefde en speurzin had verzameld. 

Omstreeks 1200 stichtte de graaf van Vlaanderen, Boudewijn IX, in de boomgaard van zijn kasteeldomein te Kortrijk een kapittelkerk ter ere van O.-L.-Vrouw. Naast die kerk liet een verre nakomeling, graaf Lodewijk van Male, een rijkelijk versierde kapel ter ere van de H. Katharina oprichten.

Weinig schilderijen zijn zo helder opgebouwd als de triptiek met 'De familie van de H. Anna' van Quinten Metsys, maar bijna even weinig vertonen een zo ingewikkeld onderwerp als dit drieluik. 

Het zal misschien de bewonderaars van sommige door Jordaens met zware, murwe pasta geschilderde doeken verwonderen dat hij, bij zijn opname tot Meester van het Sint-Lucasgilde te Antwerpen in 1615, wordt vermeld als waterschilder. 

De portretkunst is een cultuurverschijnsel, dat in de Westerse wereld verloren gaat met de ondergang van de Romeinse oudheid en op het einde van de middeleeuwen herboren wordt.

De oudchristelijke wereld bezit haar werkelijke en legendarische helden, ook de eerste christen vindt een houvast in het voorbeeld van hen die het christelijk geloof vestigden. Al hun kerken zijn vol portretten.

Het onderhavige portretje van Jan zonder Vrees van een anoniem Vlaams Meester toont ons de hertog op middelbare leeftijd, halflijfs voorgesteld en het lichaam in driekwart naar rechts gekeerd. Hij heeft de handen over elkaar gelegd en laat ze rusten op de bovenplank van een bidstoel. 

Honoré Daumier wordt eerst beroemd door zijn ontzettend aantal litho's. De catalogus opgemaakt door Delteil vermeldt niet minder dan 4000 prenten! Als schilder wordt Daumier slechts actief na 1848 zonder nog ooit de hoeveelheden van zijn prenten te benaderen. Vrij laat heeft men dan ook de waarde van zijn schilderijen begrepen. 

Het gaat over een werk van de 'nieuwe realist' Arman - met zijn volle naam Armand Fernandez. Hij werd geboren te Nice in 1928. Daar leeft en werkt hij, als hij niet in New York of soms ook eens in Parijs zit. Het nieuwe realisme schijnt iets met Nice te maken te hebben. Niet alleen Arman, ook Yves Klein was van daar. 

De Spaanse bezetting stelde in 1572 een einde aan de Mechelse periode van Hans Bol. Hij zocht zijn toevlucht in Antwerpen. Het duurde echter niet lang of ook de Scheldestad werd door de Spaanse troepen bedreigd. Dat dwong de kunstenaar in 1584 naar het Noorden te vluchten.

Het uitgangspunt voor deze kunstbeschouwing is de zilveren kandelaar in het bezit van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis te Brussel.

Nauwelijks een paar jaren geleden verwierven de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België in de kunsthandel een middelmatig groot paneel met de voorstelling van de elkaar zoenende kinderen Jezus en Sint-Jan, een schilderij dat zich naderhand als een van de meest charmante werken van 's rijks niet weinig omvangrijke museumcollectie zou opdringen. 

Roger Raveel werd op 15 juli 1921 geboren te Machelen aan de Leie, waar hij woonachtig was en een atelier had ingericht in een oude klas van de gemeenteschool.

Het werk van Vasarely dient bij de geconstrueerde abstracte kunst ge­klasseerd te worden, althans van 1947 af. Men noemt hem de meester van de geometrische kunst.