Lismonde is een van die zeldzame kunstenaars die zich hoofdzakelijk wijden aan de tekening. Neemt men bovendien in acht, dat hij dit kunstgenre uitsluitend in wit en zwart beoefent, dan zou men bezwaarlijk zijns gelijke in België kunnen ontmoeten. 

De twee genoemde en gereproduceerde apostelen zijn willekeurig gekozen uit een reeks van dertien beeldjes, die ongeveer even hoog zijn. Hun artistieke kwaliteit is bijna evenwaardig. Zij zijn afkomstig van een apostelbalk en behoren nu tot een apostelgang. De apostelbalk is in een kerk of kapel een balk waarop de twaalf apostelen zijn voorgesteld. 

De abstracte geometrische vormentaal gaat samen met een uitbeelding van de ontwakende belangstelling voor de schoonheid van de machine. Uit een versmelting van die opvattingen, zal een stroming ontstaan waarvan de grondstellingen heden ten dage gevoerd hebben tot een nieuwe vertolking van de geometrische kunst, die in Amerika op art werd geheten.

Het altaarstuk, typisch produkt van de cultuur van de zuidelijke Nederlanden in de 15de eeuw, behoort tot een kunst, die zich inspireerde op godsdienstige thema's en ze tot verhalende voorstellingen verwerkte. 

'Nature morte' noemen het de Fransen en de Italianen, en die benaming is juist. 'Stilleven' noemen wij het, en de Duitsers en de Engelsen, en deze betiteling is subtiel. De artiest die als de schepper van de Vlaamse stillevenkunst in de meest algemene zin beschouwd wordt, is de Antwerpenaar Frans Snijders, tijdgenoot van Rubens. 

Een retabel, zoals het hier behandelde laat-gotische, is een op het altaar als boven-achterwand geplaatst kunstwerk. Het bestaat in die periode meestal uit een gebeeldhouwd middengedeelte - in meerdere vakken verdeeld - en heeft daarnaast twee of meer geschilderde of gebeeldhouwde zijluiken. Het geheel rust vaak op een geschilderd of gebeeldhouwd onderstel, de predella. 

Dit wordt zomaar wat mijmeren over glas. Over het materiaal 'glas' en over drie, tamelijk willekeurig gekozen voorwerpen die uit dat materiaal vervaardigd zijn.

Nagenoeg honderd jaar geleden, in 1865, schilderde Leys, enkele jaren voordien om zijn schilderkunstige verdiensten tot baron geadeld, en na op buitenlandse tentoonstellingen onderscheidingen te hebben behaald door zijn stadsgenoten gefêteerd, dit portret van zijn dochter Lucie.

Petrus Christus (?-1472-73), De Schenkster (Isabella van Portugal ?) met de Heilige Elisabeth, Schilderij op pancel, 59 x 33 cm, niet gesigneerd, niet gedateerd, Groeningemuseum, Brugge.

Géricault heeft geen omvangrijk œuvre nagelaten, iets dat afgezien nog van zijn vroegtijdige dood, hieruit kan verklaard worden dat hij een heel deel van zijn scheppingskrachtige jaren heeft besteed aan het voorbereiden en voltooien van het grote doek 'Le Radeau de la Méduse' thans in het Louvre-museum te Parijs.

Het Museum voor Moderne Kunst te Brussel bezit drie doeken van Paul Gauguin, een der voornaamste baanbrekers der moderne kunst. Het zonnig landschap 'Le Pouldu'  en het kleurrijk portret van Suzanne Bambridge wijzen er op dat hij aanvankelijk in de stijl van het impressionisme werkte. De definitieve, revolutionaire Gauguin openbaart zich echter in zijn ontroerend doek 'Calvarie'.

Op 13 augustus 1506 schreef Giovanni Balducci aan Michelangelo o.m. het volgende : 'Zendt het [beeld] naar Vlaanderen, namelijk naar Brugge'. Het beeld dat hier bedoeld wordt is de witmarmeren Madonna van Michelangelo in de O.-L.-Vrouwkerk te Brugge.

Dit doek van grote afmetingen heeft zijn betekenis te danken aan zijn hoge schilderkunstige kwaliteit en het feit dat het representatief is voor het oeuvre van Ribera. Het verbeeldt een mythologisch onderwerp in verband met Marsyas, een Phrygische bosgeest. De Grieken vertelden van hem dat hij met zijn fluit op zekere dag de god Apollo met zijn lier tot een wedstrijd uitdaagde. 

Over het leven van Joachim Beuckelaer is bitter weinig bekend. Ongeveer alles wat we hierover weten lezen we in het beroemde ' Schilder-Boeck' van Karei van Mander, dat in 1604 te Haarlem verscheen en in 1618 in een verbeterde editie werd uitgegeven.

Het schilderij 'Marteldood van de H. Catharina' wordt niet zozeer besproken in de overtuiging dat het een topwerk is van de Nederlandse schilderkunst maar omdat het geschilderd is door Karel van Mander, die wereldberoemd werd door het 'Schilder-boek' dat hij in 1604 heeft uitgegeven. Met dat boek luidt hij de, in het Nederlands gestelde biografische kunstgeschiedenis in. 

Emile Claus is de Vlaamse vertolker van de zon en het licht. 'Die goede zon', schrijft hij in een brief uit 1913, 'wil mij aan het werk vinden wanneer zij haar stralend licht over Vlaanderen giet'. Van jongsaf werd hij bekoord door het typische licht van onze vochtige hemel en door de wazige lucht die de felle contrasten dempt en toch aan iedere vorm en kleur een diepere trilling.

Roelandt Savery die het schilderij 'Plundering van het Dorp' uit het Kortrijks museum heeft gemaakt is te Kortrijk in 1574 geboren. Dat kan men lezen onderaan een portret geëtst door de Amsterdamse Geertruy Roghman, naar het origineel van de Utrechtse portretschilder Paulus Moreelse. Algemeen wordt aangenomen dat het schilderij in 1604 is ontstaan.

Het museum voor Schone Kunsten te Gent bezit sedert 1953 een klein paneeltje waarop Maria met het Kind voorgesteld is. Voor een oppervlakkig toeschouwer schijnt dat onderwerp misschien weinig mogelijkheid te bieden tot een persoonlijke schepping vanwege het beperkte aantal personages en de onveranderlijke situatie. Niets is minder waar. 

Een Franse filosoof - ik meen dat het Alain was - heeft ergens geschreven dat beeldhouwen eigenlijk de gemakkelijkste en tevens de allermoeilijkste van alle kunstvormen is. De gemakkelijkste, omdat men in verbazend korte tijd vrij verrassende resultaten kan bereiken... kwestie van vaardigheid en gevoeligheid van de vingertoppen. 

Met dit tafereel, 'De Dood van Onze-Lieve-Vrouw', maken wij kennis met de meest boeiende schilder in de reeks van de zogenaamde Vlaamse Primitieven. Rond het sterfbed van Maria zijn de twaalf apostelen geschaard. Dikwijls werd dit thema in de middeleeuwse voorstellingen behandeld.

Bij de eerste aanblik is dit schilderij vreemd en verward, een picturale chaos waar niets onmiddellijk herkenbaars thuishoort, doch het werk is kleurrijk, heftig en opwindend, het houdt het oog in de ban. De kleur boeit door haar primair geweld en door haar dubbele tegenstelling tussen de warme kleuren roodgeel en de koude blauwen enerzijds en tussen wit en zwart anderzijds. 

Stobbaerts levert in vele van zijn schilderijen adembenemende voorbeelden van een met volstrekte schilderkunstige trefzekerheid vertolkte realistische visie op de natuur. Zo een is ook het kleine doek ‘Na de middag’: een parel van directe gedistingeerde zintuiglijkheid, nobel vakmanschap en waarachtige kunstvaardigheid.

Adriaan Brouwer is, evenals Pieter Bruegel, een haast legendarische figuur in de geschiedenis van de Vlaamse schilderkunst. Zo populair is hij zelfs, dat hij als het ware bij de lokale folklore kon worden ingelijfd. In talloze semi-literaire verhalen en blijspelen, die hun volwaardige literaire bekroning vonden in de Brouwerroman van Felix Timmermans, wordt hij ten tonele gevoerd.

Beide bij de aanvang van deze eeuw verworven door 'De Vrienden van het Museum', zijn het twee der allerbelangrijkste werken van Hiëronymus Bosch, 'De Kruisdraging' en 'De Heilige Hiëronymus in gebed' die thans de rechtmatige trots uitmaken van het Museum voor Schone Kunsten te Gent.