In 2021 zal de tentoonstelling ‘Dimpna Verbeeldt', een tentoonstelling van het Dimpna prentenkabinet, doorgaan van 25 februari tot 30 mei.  Het Gasthuismuseum toont een unieke selectie Dimpnaportretten en -beelden, van uitzonderlijke 15de-eeuwse prenten tot hedendaagse interpretaties.  

Na een lange restauratie zijn de kamers in het kasteel opnieuw helemaal aangekleed met bedrukte en beschilderde stoffen, zowel uit India als uit Europa. De oudste stukken dateren uit het midden van de 17de eeuw en de jongste werden pas in 1967 geplaatst.

De aanleiding voor deze collectiepresentatie zijn enkele recente schenkingen, die de MSK-collectie werken van deze van oorsprong Gentse kunstenaar inhoudelijk gevoelig versterken.

Het geabstraheerde ontwerp, geïnspireerd op een ongerealiseerd museumproject van Mies van der Rohe, functioneert tegelijk als platform voor collectiewerken en kunsthistorisch onderzoek én als plek waar in dialoog zal worden gegaan over hedendaagse museumwerking. 

Het Dimpna-altaarstuk van Goossen Van der Weyden, kleinzoon van de beroemde Rogier, komt in primeur naar Geel. Op het hoogtepunt van de Dimpnacultus, creëert Van der Weyden het monumentale altaarstuk. The Phoebus Foundation onderwierp de panelen aan een uitgebreid restauratieproject van meer dan 3 jaar. 

Het werk van Patrick Van Caeckenbergh werd opgenomen in de presentatie als onderdeel van de volledige vernieuwing van de vaste museumcollectie. Net als Monsieur Teste van Paul Valéry heeft Van Caeckenbergh voor zichzelf een innerlijk eiland geschapen en verdoet hij zijn tijd met het verkennen en versterken ervan. Hij gaat op zoek naar het extreme genot van het eenzaam uitvinden.

In haar tentoonstelling voor S.M.A.K. traceert Anna Boghiguian de geschiedenis van de mondiale katoenhandel aan de hand van een nieuwe installatie en bestaande werken. Katoen werd al in de Oudheid verbouwd en groeide uit tot één van de vroegste massaconsumptiegoederen. Gent heeft een bijzondere relatie met deze grondstof. Vanaf de 18de eeuw voerde de stad katoen in vanuit Indië en later ook vanuit de Verenigde Staten.

Tekenen is een activiteit die vaak in afzondering wordt beoefend. Om deze reden nodigde S.M.A.K. eind maart zoveel mogelijk mensen uit om tekeningen in te sturen. Iedereen kon deelnemen: jong en oud, van liefhebber tot kunstenaar. Meer dan vierhonderd tekeningen werden ingestuurd tijdens de lockdown. S.M.A.K. toont deze in een intieme locatie.

Kris Martin creëert uit objecten beelden die vragen oproepen over begrippen zoals vergankelijkheid, identiteit en dood. Dit zijn thema’s die al eeuwenlang de kunstgeschiedenis doorkruisen. Kris Martin vervlecht in zijn werk dan ook kunstgeschiedenis, literatuur en mythes.

Meggy Rustomova (°1985, Tbilisi, Georgië) ontwikkelde de laatste jaren een interdisciplinair oeuvre dat bestaat uit fotowerk, video’s, installaties en performances. De werken in deze expo vormen als het ware één ruimtelijke installatie: Rustamova brengt hier verschillende media samen waaronder het drieluik Observations, de recente video Babel en een aantal nieuwe fotografische werken.

Een selectie van werken op papier die een dieper inzicht geven in het realisatieproces dat aan zijn kunstwerken vooraf ging. Van bij de oprichting van het Museum voor Hedendaagse Kunst in 1975 was Panamarenko een sleutelkunstenaar voor het museum.

Met het Broodthaerskabinet maakt S.M.A.K. ruimte voor de permanente presentatie van onder meer kunstwerken, edities, boeken en archiefstukken van Marcel Broodthaers (1924-‘76) die het museum in zijn collectie heeft. Broodthaers was een van de meest invloedrijke figuren in de 20ste-eeuwse kunstgeschiedenis. 

De vrienden van het S.M.A.K. nodigen Anna Zacharoff uit om te exposeren in de Vereniging. Zacharoff werkt met verschillende media waaronder performance, sculptuur, tekst, maar maakt vooral schilderijen. Een terugkerend thema in haar werk zijn organismen en wezens die op de bodem van de oceaan leven.

Stadsfestival Damme presenteert elk jaar verzamelde verhalen. De kracht van het woord en de macht van het beeld spelen de hoofdrollen. Met een combinatie van onder andere literatuur, poëzie, beeldende kunst, fotografie, filosofie, erfgoed, natuur en gastronomie brengt Stadsfestival Damme een belevingsfestival voor jong en oud. 

De Iraanse kunstenaar Parastou Forouhar werd in 1962 geboren in Teheran. Sinds 1992 behoort ze tot de Iraanse diaspora. In de inkomhal van het museum maakt Forouhar in 2017 een muurschildering waarbij ze de lettertekens van het Perzische alfabet gebruikt. Ondanks de schijn van leesbaarheid heeft deze tekst echter geen betekenis.

Lichaam en geest. Beheerst en spontaan. Binnen en buiten de lijn. Danser brut biedt een atypische kijk op dans, lichaam en beweging. Een tentoonstelling die beweging in al haar vormen onder de loep neemt: van draaimolen tot dansepidemie, van trance tot hysterie, van het gesticht tot het podium.

Ouders en kinderen spreken over hoe een verslaving tussen hen in staat. Hoe kan je omgaan met je moeder als zij de dag niet meer door komt zonder pillen en nog slechts  een schim van zichzelf lijkt? Blijft er genoeg liefde over om je zoon onvoorwaardelijk te steunen als hij zich steeds meer in drank en drugs verliest?

De nieuwe collectiepresentatie, 'Op losse schroeven', laat vijf luiken op associatieve manier met elkaar in dialoog gaan: architectuur, classificatie, verbeelding, macht & onmacht, lichaam & geest.

Hedendaagse musea tonen werk van professionele kunstenaars. Weinige leggen zich toe op het verzamelen en tonen van werk van originele talenten, mensen die geen kunstopleiding genoten of om een andere reden niet tot het gewone kunstcircuit behoren. 

'Frictie en harmonie door het oog van architecten en kunstenaars' . Deze tentoonstelling draait helemaal rond de Vlaamse Meesterschilder Jan Van Eyck. Al is Jan Van Eyck een briljante schilder, hij is jammer genoeg ook bekend geworden als ‘de schilder die de wetten van het perspectief niet kende’. Maar is dat ook echt zo?

Een tentoonstelling over vernieuwend en divers kleurgebruik, waarin heden en verleden met elkaar worden verbonden. Het vertrekpunt van de tentoonstelling is het bijzondere kleurgebruik van Jan van Eyck, dat na de restauratie van het Lam Gods opnieuw ten volle zichtbaar werd.

Design Museum Gent opent een nieuw debat over privé-interieurs, hun geschiedenis en hun toekomstperspectieven. De tentoonstelling neemt de bezoeker mee op een reis naar het verleden en laat zien hoe de sociale, politieke en technische veranderingen van de laatste 100 jaar worden weerspiegeld in onze leefomgeving.

Vlaanderen is de koers en de koers is Vlaams. Bruingebrande topatleten, hightech-fietsen, bonte wielertruitjes én uitgelaten wielerliefhebbers: dat is koers. Maar koers is ook opwinding, wanhoop, angst, eenzaamheid, pijn, afzien, de roes van de overwinning, de woede na verlies…

Al van jongsaf aan was Kahlo begeesterd door fotografie. Hoe kon het ook anders, met een bekende Mexicaanse fotograaf als vader. Frida fotografeerde zelf maar stond ook voor de lens van een aantal beroemde fotografen waaronder Nickolas Muray, met wie ze jarenlang een knipperlichtrelatie had.