Bewonder de 18e- en 19e-eeuwse koetsen in een uniek kader. Eigenaar Johan Verdonckt is ruim dertig jaar gepassioneerd door koetsen. Door de jaren heen verzamelde hij een unieke collectie antieke koetsen, die permanent staan opgesteld in zijn museum. 

De Romaanse toren van Amay, ook wel toren van Waroux genoemd, is een constructie die naar het schijnt uit de 12de eeuw dateert. Hij is opgetrokken in steenkoolhoudende zandsteen. Deze toren, met een hoogte van 15,60 meter, diende als wachttoren voor de procureurs die geacht waren om het prinsbisdom te bewaken.

De vernieuwde museale invulling van het Museum aan de IJzer legt de focus op de Belgisch-Duitse confrontatie tijdens de Eerste Wereldoorlog en de Vlaamse ontvoogding. De museale invulling focust hierbij op de vredesgedachte. Als leidraad hierbij gebruikt men de leuze: 'Wat rest van het leven. Wat blijft van het land'.

In het beschermde duingebied van het voormalige Domein Prins Karel bevindt zich een unieke historische site van de moderne vestingbouw: : zestig constructies – stellingen, bunkers en batterijen die met veel zorg zijn hersteld – uit de twee wereldoorlogen, verbonden door twee kilometer open of onderaardse gangen. 

Museum Vleeshuis blikt terug op achthonderd jaar muziek en dans in de stad. Het dompelt je onder in de verhalen van vroegere speellieden, toont hoe muziekinstrumenten gemaakt worden, neemt je mee naar de allereerste bals en operaoptredens … en laat je vooral genieten van heel veel mooie klanken.

Het Historisch Pijp- en Tabaksmuseum in Sint-Niklaas toont in een overzichtelijk opgebouwde collectie de ontwikkeling in formaat en vorm van de kleipijp vanaf 1492 (de ontdekking van Amerika en van de tabak) tot heden.

Het geleid kasteelbezoek spitst zich toe op de 16de eeuw en de prachtige historische schilderijen van Margaretha van Oostenrijk, Karel V en Filips II dompelen de bezoeker onder in deze verwarde maar opwindende periode uit onze geschiedenis. 

In het oud, witgeschilderde schoolgebouwtje bevindt zich het museum van de Belgische schilder en kunstenaar Charles Delporte.  In Damme, maar ook in heel wat andere gemeenten, kun je beelden terugvinden van zijn hand. 

De Mercator was als opleidingsschip voor de officieren van de Belgische koopvaardij in de vaart van 1932 tot 1960. Nu ligt het schip voor anker in Oostende.

De 115,5 meter hoge bakstenen toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk illustreert het vakmanschap van de Brugse bouwlieden. Dit is de op één na hoogste bakstenen toren ter wereld. Binnenin vind je een rijke kunstcollectie, met als absolute topstuk Michelangelo’s marmeren Madonna met kind, tal van schilderijen, 13de-eeuwse beschilderde grafkelders en de praalgraven van Maria van Bourgondië en Karel de Stoute.

Meer dan 300 voertuigen (auto's, vrachtwagens en motorfietsen) worden er permanent tentoongesteld. De bezoeker wordt er langs de fabelachtige geschiedenis van de auto van 1896 tot nu geleid.

Het museum opende in 1991 zijn deuren. Ondertussen worden de meest in het oog springende bewerkingen van schrijnwerkerij – klompenmakerij – wagenmakerij – kuiperij voorgesteld door verbazend realistische figuren. Het ‘levend verleden’ van onze voorouders houtbewerkers anno 1900 kan u hier komen bewonderen.

De begijnen, wie waren ze? Hoe leefden ze? Waarom kozen ze voor hun typische leven? Hoe beleden ze hun geloof? In een stukje Cultureel Werelderfgoed – het begijnhof van Turnhout staat sinds 1998 op de gelijknamige Unesco-lijst – biedt dit intieme museum een antwoord op deze vragen.

Ben je op zoek naar de betekenis van een toponiem, of naar een oude foto van je omgeving? Wil je meer weten over de geschiedenis van je stad of je Turnhoutse voorouders? Het stadsarchief is als bewaarplaats van documenten over het bestuur van Turnhout dè plaats om je onderzoek te starten. 

Het Belfort van Kortrijk, of de halletoren, staat op de Grote Markt van de Belgische stad Kortrijk. De belforttoren maakte deel uit van de middeleeuwse "oude" of "kleine" Lakenhalle die dateert van 1411. 

Ligplaats voor oude binnenschepen en museumschepen. Aan boord van vier binnenschepen als drijvend museum wordt het leven en de werksfeer van de binnenschipper en zijn familie getoond d.m.v. foto's, teksten en maquetten.

Kloosterorde De Cellebroeders was één van de vele ordes die zich na de godsdienstproblemen in de 16de eeuw vestigden in de stad. Zij verzorgden er de zieken, krankzinnigen en pestlijders. Dat verklaart ook waarom er geen ramen naar de buitenwereld zijn. 

In een buurt die vroeger sterk geïndustrialiseerd was en het Belgische Manchester genoemd werd, ligt La Fonderie (de bronsfabriek). La Fonderie plaatst op een originele manier de arbeid en het dagelijks leven van de Brusselaar in de kijker.  

Niet de wonderlamp van Aladin, maar wel minstens duizend andere lampen staan te kijk in het knusse Lampenmuseum van de familie Binnemans. Van olielampen en fietslampen tot ‘speciallekens’ als kienspaanhouders en Carcellampen. 

Het museum stelt zich tot doel alle onderzoeksvelden voor te stellen bestreken door Molinologie d.i. de wetenschap die alles bestudeert wat de molen aangaat als werktuig tot omvorming van natuurlijke energie voor praktische doeleinden, het vergaren van kennis en het verspreiden ervan.

Wiels, Centrum voor Hedendaagse Kunst in Brussel-Vorst, opende in 2007 zijn deuren op de terreinen van de voormalige brouwerij Wielemans-Ceuppens. Eind 2006 kreeg de ‘Blomme’, het hoekgebouw van de voormalige brouwerijen Wielemans-Ceuppens te Vorst, een herbestemming als centrum voor hedendaagse kunsten.

De bestuursploeg vergadert de tweede dinsdag van elke maand in het heemkundelokaal aan het Fort in Wommelgem. Het documentatiecentrum in het heemkundelokaal is open op woensdag van 19u tot 21u.

De Gilliotfabriek sloot in 1978 de deuren. Tien jaar later opende het toenmalige Roelantsmuseum haar deuren op de huidige locatie in de Sint-Bernardusabdij. Vanaf 2009 verruimde de blik van het museum. Het werd omgedoopt naar Gilliot & Roelants Tegelmuseum. Het in beheer krijgen van de Pozzo collectie in 2016 en de opening van een nieuwe vleugel van het museum in 2019 waren nieuwe hoogtepunten.

Het onderscheid tussen kazematten en souterrains zit hem in het feit dat souterrains niet over schietgaten beschikken en opslagruimtes zijn. Kazematten waren bedoeld om geschut op te stellen en hadden dus schietgaten.