Het Postes Restantes Museum bevindt zich in één van de vleugels van de Ferme Castrale van Hermalle-sous-Huy. Ontdek alles over de bijzondere geschiedenis van de post. De collectie bevat originele voorwerpen over uiteenlopende onderwerpen, van folklore tot archeologie.

In de Smoufelbeekhoeve vindt u het landbouwleven uit (over-) grootvaders tijd terug. Een Porsche in een landbouwmuseum? Jawel! In het agrarisch te Donk vind je 30 oldtimertractoren die met veel geduld en passie werden opgeknapt tot juweeltjes van techniek. Verder getuigen honderden stukken landbouwbenodigdheden en werktuigen van het agrarisch verleden van de streek.

Je hoeft geen wielergek te zijn om onder de indruk te komen van de levende mythe die de Ronde van Vlaanderen is. Het Centrum dompelt er je in onder. Dit is verre van een uitstalraam met oude fietsen, truien en trofeeën. Het is een belevingsmuseum. 

Dit museum is het voormalig woonhuis en atelier van de schilder Edgar Gevaert (1891-1965). Edgard Gevaert huwt in 1916 met Marie Minne, de oudste dochter van de beeldhouwer George Minne. Begin jaren '20 bouwt Gevaert zijn woning annex atelier, in een stijl die monastieke en gotische invloeden vermengt met die van cottage. 

Mu.ZEE is hét museum voor Belgische kunst met een maximale openheid en toegankelijkheid. Kunstenaars en publiek vinden elkaar in een museum waar ze kunnen experimenteren, ondervragen en ontdekken.

La Maison du Sucre is ondergebracht in het oude treinstation van Frasnes-les-Anvaing. Aan de hand van films, uitstalramen en didactische panelen, ontdekt u tal van onderwerpen die van dichtbij of van ver iets met suiker te maken hebben.

In het beschermde duingebied van het voormalige Domein Prins Karel bevindt zich een unieke historische site van de moderne vestingbouw: : zestig constructies – stellingen, bunkers en batterijen die met veel zorg zijn hersteld – uit de twee wereldoorlogen, verbonden door twee kilometer open of onderaardse gangen. 

U ziet er voorstellingen van geologische lagen, namen van tijdperken... In de uitstalkasten staan verschillende soorten marmer: het befaamde 'zwarte' marmer van Basècles, maar ook marmer uit andere landen.

Het museum bewaart vandaag bijna 10 000 maskers en kostuums (maar ook accessoires die in rituelen of feesten worden gebruikt, muziekinstrumenten, marionetten, affiches). Het toont de vele facetten van het masker : van het masker in Europa, Azië, Afrika, Oceanië en Amerika, over het carnavalsmasker, het toneelmasker en het rituele masker, tot het archeologische, oude of hedendaagse masker.

Het kuipersmuseum opende zijn deuren op 12 februari 2010 als eerbetoon aan wijlen Achiel Bonami, kuiper in hart en nieren. Achiel leerde de stiel in de jaren vijftig van de vorige eeuw bij brouwerij Meiresonne in Gent. In 1958 begon hij zelf een kuiperij in de Legekouter in Nevele, waar nu het museum gevestigd is. 

Het Internationaal Centrum voor de Stad, de Architectuur en het Landschap (CIVA) is een aanzienlijk architecturaal complex met een bibliotheek, een archief en documentatiecentrum, tentoonstellingsruimten en conferentiezalen.

In dit stadspaleis woonde Pieter Paul Rubens met zijn gezin. Hier schildert hij met zijn collega’s en assistenten. Het Rubenshuis heeft niet alleen een interessante collectie, maar toont ook hoe de meester leefde en werkte.

De Slag der Zilveren Helmen heeft plaats gehad op 12 aug. 1914 in het Limburgse stadje Halen. Het wordt de enige zelfstandige Belgische overwinning tijdens W.O.I en – zo blijkt achteraf – het laatste grote gevecht tussen cavaleriedivisies ‘met de blanke sabel’ op het westelijk halfrond.

Het gemeentemuseum bezit een vaste tentoonstelling gewijd aan 'Temse en de Schelde' met talrijke bezienswaardigheden uit het verleden en ruime aandacht voor schip en scheepsbouw (Boelwerf).

Drie belle-époquevilla's uit 1894 werden gerestaureerd en verbouwd tot het Belle Epoque Centrum, een interactief bezoekerscentrum. De interactieve tentoonstelling met affiches, postkaarten, mode, foto's en filmmateriaal vertelt dit nostalgisch verhaal.

Vanuit dit landhuis werd vroeger het Brugse platteland bestuurd. Van 1795 tot 1984 fungeerde het pand als gerechtshof. Vandaag huist hier o.m. het Stadsarchief en is dit de verzamelplaats van het geschreven geheugen van de stad. 

Het verouderde spoorwegstation van Galmaarden werd in 2000 vervangen door een modern station. De architectuur verwijst naar het mijnverleden van de regio door nabootsing van twee lifttorens van mijnschachten en opstelling van een kolenwagentje. In het nieuwe station is er ook een mini-mijnwerkersmuseum. 

Treedt binnen in de geschiedenis van Grès de La Roche. Een moderne weergave van de geschiedenis van het aardewerk toont de weg die klei aflegt voor ze onder een andere vorm op onze tafel belandt.

Het Geels Brouwerijmuseum heeft een nieuw onderdak op de authentieke site van het Geels Bakkerijmuseum. 

Het Museum voor Hedendaagse Kunsten (MAC'S) bevindt zich op de voormalige mijnsite van Le Grand-Hornu, in de buurt van Bergen, in de Borinage, en het is één van de belangrijkste culturele projecten van de Franstalige Gemeenschap van België. Het beleid bestaat uit aanwinsten en tentoonstellingen op internationaal niveau.

Onder leiding van ingenieur Weiss en aannemer Morglia krikten de Bocholtenaren in 1910 hun kerktoren 2 cm van zijn funderingen en verplaatsten hem 9,4 meter. Een huzarenstukje waardoor de Bocholtenaren nu de trotse bijnaam van „Torenkruiers“ mogen dragen.

Het sinds 2012 compleet gerenoveerde en heringerichte Middelheimkasteel is het kloppend hart van het openluchtmuseum. Het gelijkvloers is een centrale ontmoetingsplek en een informatiepunt met een onthaalbalie waar je terecht kan met al je vragen, een uitnodigende museumcafé en een dynamische museumshop.

Bij droog weer kunnen bezoekers rondwandelen in een van de stormbekkens van de Zenne en in de collector van de Steenweg op Bergen die nog steeds in gebruik zijn.

Heemkring De Drie Rozen is sinds 1965 actief en werd in 1971 een vzw met als doel het bewaren, bestuderen, bekendmaken en doen waarderen van het heem. De oude witte huisjes, met rode luiken, geven ’s-Gravenwezel nog steeds een landelijke aanblik en vormen sinds 1974 de thuisbasis van de heemkring.