Het Turnhoutse begijnhof deed in 2000 een belangrijke ontdekking. Een waardevol processionale, een zestiende-eeuws boek vol gregoriaanse gezangen, lag er onder het stof.

Op 2 december sloot het Afrikamuseum in Tervuren voor drie jaar haar deuren. Een grondige renovatie voor het museum dat drie jaar geleden zijn 100 jarig jubileum vierde was broodnodig. 

De jongste monografie over Giuseppe Penone (°1947), de meest complete tot nog toe, is een expeditie naar het wezen van sculptuur. Al jaren onderzoekt de Italiaanse kunstenaar hoe de vegetatieve en minerale wereld is opgebouwd en legt hij verbanden met de menselijke anatomie.

Eind vorig jaar opende het Parijse Louvre het zusterfiliaal in Lens. Met de tentoonstelling ‘L’Europe de Rubens’ probeert Louvre-Lens aan de hand van 170 werken uit de doeken te doen waarom de Antwerpse meester de kwintessentiële Europese kunstenaar is.

In Bozar loopt de eerste uitgebreide overzichtstentoonstelling van Morandi in ons land. Ze omvat een honderdtal werken in diverse technieken: olieverf op doek, tekeningen, etsen en aquarellen.

Het is begin april en erg koud in het atelier. De verwarming doet het niet, maar Sofie Van der Linden houdt zich staande met wat warme thee. De frêle verschijning verbergt een jonge, sterke vrouw. Sofie Van der Linden (°1986, Turnhout) schreef zich in voor het ‘Experimenteel atelier’ in Sint-Lucas Gent. Dat was in 2004.

Geen twee instellingen in de wereld zijn zo verbonden met Piet Mondriaan als het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) en het Gemeentemuseum Den Haag. Zijn het nu net die twee die de handen in elkaar hebben geslagen om de site mondraan.nl op te zetten.

Bijna dertig jaar na de laatste Europese Watteau-retrospectieve organiseert Bozar samen met het Palais des Beaux-Arts in Rijsel een tentoonstelling rond de grote Franse schilder van begin achttiende eeuw.

De vele kerken die ons landschap rijk is, waren eeuwenlang het middelpunt waarrond een gemeenschap zich vormde. Dit erfgoed mag dus zeker niet in de vergetelheid terechtkomen. Daarom pleit men er voor deze waardevolle architectuur niet af te sluiten voor het oog van het publiek. 

De catalogus van het FotoMuseum in Antwerpen (FoMu) ontleent zijn titel aan een citaat van de Amerikaanse fotograaf Edward Weston. Hij vond dat de blik van de fotograaf toegang gaf tot nog onontgonnen werelden. 

Voortgaand op zijn overvloedige productie had schilder Alfred Ost (1884-1945) schatrijk moeten worden. Zijn werk viel in de smaak, want hij bespeelde in het juiste tijdsgewricht de passende gevoelige snaren, met een stevige dosis volksvermaak en onvervalste volksdevotie. 

Het Museum Plantin-Moretus kocht eind 2012 tien tekeningen van de barokke kunstenaar Sebastiaan Vrancx (1573-1647). Het vult zo een lacune in het prentenkabinet op met werk van een minder bekende allrounder.

De actieve kunstliefhebber komt Johan Clarysse regelmatig tegen op tentoonstellingen en solopresentaties. Rond zijn veertigste is hij zich helemaal als schilder gaan profileren, een late roeping als het ware. Johan Clarysse (°Kortrijk 1957) studeerde filosofie aan de Leuvense universiteit en volgde er ondertussen lessen aan de academie. 

“Ik wist al vroeg dat ik kunstenaar wou worden,” zegt Karolien Soete zonder pretentie: “Ik werk er nu nog aan.” Karolien Soete (°1973) woon in de de Brugse Poort, een volkse wijk in Gent. Het huisje is klein, met een persoonlijke toets ingericht en de kat zorgt mee voor een prettig thuisgevoel. 

De Europese integratie is ook op het internet in ontwikkeling.

Het landschap, de steden en de dorpen in de Westhoek zijn vandaag een relatief homogeen geheel, in tegenstelling tot de versnippering die grote delen van Vlaanderen kenmerkt. Dat heeft alles te maken met de Grote Oorlog. Hele dorpen en steden waren totaal verwoest. De wederopbouw die na 1918 startte gaf de streek een nieuw gezicht dat nu nog het beeld van de Westhoek bepaalt.

De naam Kröller-Müller klinkt als een klok in de kunst- en museumwereld. Recent verscheen een wetenschappelijke biografie over Helene Müller van Eva Rovers, die kon steunen op onuitgegeven materiaal (3.500 brieven, een dagboek, documenten en foto’s) uit het bezit van huisvriend Sam Van Deventer.

De oude geschriften en historische documenten die erfgoedbibliotheken zorgvuldig bewaren hebben vandaag nog steeds zin en betekenis. Het zijn fascinerende bronnen die mensen in staat stellen om kennis te vergaren of om plezier te beleven aan de verhalen en wetenswaardigheden uit vervlogen tijden.