Naar aanleiding van de tentoonstelling Roelandt Savery: Hofschilder in Praag, een samenwerking van de Národní Galerie in Praag en het Broelmuseum in Kortrijk, is een begeleidende catalogus verschenen. Savery (1576-1639) was in zijn tijd een gerespecteerd en gevierd schilder, maar de geschiedenis heeft dat beeld bijgesteld. ​

‘Armoede’ is dit jaar het thema van de Erfgoeddag. Een tentoonstelling die daar heel goed in past is Vlaamse migratie in Wallonië 1850-2000 die loopt in het Caermersklooster te Gent. Armoede (veroorzaakt door oorlog, hongersnood, uitbuiting…) was en is altijd en overal de drijfveer voor migratie. 

Leon Vranken volgde de master opleiding INSITU3 aan de Antwerpse Academie en de master Autonomous Visual Arts in Breda. Vervolgens bracht hij twee jaar door in de studio's van het Hoger Instituut voor Schone Kunsten. In de lente is zijn werk te zien op twee solotentoonstellingen in New York. 

Renaat Braem (1910-2001) geldt als één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de naoorlogse architectuur in België. De honderdste verjaardag van zijn geboorte, maar ook en vooral de vernieuwde aandacht voor de gebouwen en de figuur van Braem, vormen de aanleiding voor een waaier culturele initiatieven. 

'Drieluik met de marteling van de heilige Hippolytus' is een schilderij dat, net zoals zoveel andere werken stammend uit de oud-Nederlandse schildertraditie, veel te vertellen heeft, maar eveneens niet al zijn geheimen zomaar prijsgeeft.  

De eeuwenlange dialoog tussen de Vlaamse en Venetiaanse schilderscholen heeft al heel wat inkt doen vloeien. Het publiek kreeg maar zelden de kans daar iets van te zien. Gelukkig is er nu de grote tentoonstelling in Bozar. 

Kunt u voor de vuist weg 10 schilderessen opsommen? Heel misschien. Met veel moeite. Het is tekenend: enerzijds zijn vrouwelijke schilders niet zo talrijk, anderzijds worden ze smadelijk veronachtzaamd. Jan en Hubert van Eyck hadden een zuster die onderlegd was in de schilderkunst, maar van Margaretha zijn geen werken overgeleverd.

Deze lente is Jan De Vliegher te gast in het Kasteel van Gaasbeek. Onder de titel Schatzkammer stelt de kunstenaar er zijn eigenzinnige stillevens en interieurs tentoon. Die dag is het bitter koud in het atelier van Jan De Vliegher (°1964). Het ligt in de buurt van het kanaal Brugge – Oostende.

Mens, mythe en zinnelijkheid. De renaissance van Jan Gossart is een vuistdikke samenvatting van de actuele stand van zaken van het onderzoek naar kunstschilder Jan Gossart (ca. 1478-1532). De klepper is zowel een monografie waarin, als de begeleidende catalogus van de prestigieuze expo. 

Eindelijk kan iedereen langs de grote poort de Koninklijke Bibliotheek van België binnenstappen. Het Librarium of het eerste boekmuseum in België is er voor het hele gezin en prikkelt alle zintuigen. 

De Zuidoost-Aziatische collectie van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis is na drie jaar terug toegankelijk. Opgefrist met warme kleuren en opgesmukt met accessoires van topkwaliteit. Conservator Miriam Lambrecht gidst ons door deze exotische culturen.

Vóór de invoering van de boekdrukkunst spendeerden kopiisten maanden tot jaren aan het minutieus overpennen van handschriften. Daarna wijdde de miniaturist zich met evenveel zorg aan het verluchten van de teksten. Tot op vandaag blijven de meeste manuscripten opgeborgen... maar steeds vaker worden die met behulp van moderne technieken ontsloten.

Rinus Van de Velde woont en werkt in Antwerpen en Gent. Zijn werk kent een steile opgang. Zijn rustige gedrevenheid leidt tot een onverdroten productie van ingrijpende houtskooltekeningen die de kunstliefhebbers niet onberoerd kunnen laten. 

Vorig jaar kocht de Koning Boudewijnstichting het werk 'De doedelzakspeler' van Jacob Jordaens. Het Antwerpse Rubenshuis mag het met de beste zorgen omringen. Jacob Jordaens vormde tesamen met Pieter Paul Rubens en Anton Van Dyck het richtinggevend trio in de 17de eeuw. 

2014 nadert met rasse schreden. Een van de initiatieven op Vlaams niveau is een inventaris van het eerstewereld-oorlogerfgoed in de Westhoek, niet de museale of archivalische objecten maar het onroerend erfgoed in de frontstreek en het niet-bezette West-Vlaanderen.

Er is steeds meer nood aan een instrumentarium dat een breed publiek informeert over wat schilderijen van oude meesters nu precies vertellen en hoe ze dat doen. Meer en meer museumbezoekers zijn onvoldoende vertrouwd met de christelijke, en ook de Grieks-Romeinse, beeldtradities. Kunst van het kijken is een bladerboek dat het plezier van het kijken intenser maakt.