Het Vlaamse wandtapijt was gedurende eeuwen het voornaamste luxe-exportproduct van de Zuidelijke Nederlanden. De Vlaamse wandtapijtenindustrie was gerenommeerd en had een afzet over heel de wereld. 

De Vlaamse Overheid kocht onlangs Kinderen aan het ochtendtoilet, een schilderij van James Ensor uit 1886. Het werk dat 2,8 miljoen euro kostte is in bruikleen gegeven aan het Museum voor Schone Kunsten in Gent. Conservator Robert Hoozee onthult het topstuk. 

Het Europees Keramisch Werkcentrum is een klinkende naam in de kunstenaarswereld. Het biedt beeldende kunstenaars, architecten en ontwerpers van alle slag de gelegenheid om te experimenteren en te creëren in klei en dat in optimale omstandigheden. Een kunstenaar mag een bepaalde periode doorbrengen in het centrum, hij draagt hiervoor wel bij in de kosten. 

De bekende laat-antieke tombe van Koninksem (Tongeren), beschouwd als de vroegste getuigenis van het christendom in onze streken, keerde onlangs terug naar huis. Ze stond sinds haar ontdekking in 1880 opgesteld in de kathedraal van Luik. Conservator Guido Creemers vertelt het verhaal.

Ga er maar aan staan: een accuraat boekwerk schrijven over de enigmatische Hugo van der Goes (ca. 1440-1482) en zijn Portinari-altaarstuk. Er bestaan eenvoudiger opdrachten. Margaret L. Koster breidde haar doctoraatsverhandeling uit met een gedegen onderzoek, dat resulteert in een monografie van het befaamde altaarstuk. 

De Sint-Carolus Borromeus in Antwerpen is een prachtige barokkerk. Een vriendelijke man opent het ijzeren toegangshek en de massief houten deur. Het interieur etaleert een weelde van guirlandes, serafijnen en tierelantijnen. We dalen een trap af en belanden in de kantkamer.

Dit themanummer van Openbaar Kunstbezit Vlaanderen is volledig gewijd aan de 'her'ontdekking van Rubens. Hans Devisscher neemt ons mee naar Rubens jeugd en opleiding. Hij vergezelt Rubens naar Italië en overloopt zijn activiteiten na de terugkeer naar Antwerpen. Hij biedt ons een volledig overzicht van Rubens carrière aan.

Als u van mooie boeken houdt, dan kan ik u dit alvast aanraden. Een op royaal en toch hanteerbaar formaat ingebonden boek met een verhelderend essay van Marc Ruyters en bijzonder interessante en goede illustraties. De vormgeving is van Thomas Soete en die verdient hiervoor een flink applaus. 

In het museum George Grard in Gijverinkhove zijn alle originele gipsen beelden van de gememoreerde Doornikse kunstenaar samengebracht. Ze geven de bezoeker een unieke inkijk op zijn leven en zijn kunst . Dochter Chantal Grard gaat ons voor.

'Den duytschen Hans', zoals Hans Memling ondermeer te boek staat, was ooit de excellerende schilder van heel de christelijke wereld. Behalve in Brugge werd hij na zijn dood in 1494 langzaam vergeten. Eeuwen later hebben de romantici hem opgevist. 

Een mooi huis in de rij, niet ver van de Gentse Vooruit vormt de leefomgeving en het creatieve labo van waaruit Michaël Samyn en Auriea Harvey de wereld veroveren. Het world wide web is voor hen geen abstract gegeven maar de weg waarlangs ze elkaar hebben ontmoet.

Historische huizen zijn meer dan oude panden. Om beheerders, eigenaars, overheden en publiek hiervan bewust te maken startten de Antwerpse musea in samenwerking met het Kasteel van Gaasbeek in 2006 het project Historische huizen Vlaanderen op. 

Het oeuvre van de Nederlandse architect Pierre Cuypers (1827-1921) is groot en groots, omvangrijk en imposant. Ofschoon er het nodige van zijn werk gesloopt is, van zijn tijdgenoten is vrijwel niets bewaard, waardoor Cuypers als een reus in het landschap verrijst.

Begin juli (2008) heropent het volledig heringerichte Nationaal Visserijmuseum in Oostduinkerke. Er is veel kans dat na een bezoekje de geur van gerookte sprot blijft hangen. U wordt dan ook bij de hand genomen door niemand minder dan de visser zelf.

Het depot is een wereld op zich. Om u een idee te geven: naar schatting één tiende van alles wat een museale instelling in huis heeft, ontwaart u tijdens een bezoek. De rest huist in het depot. Voor het Louvre zijn de cijfers ronduit hallucinant: 35.000 stukken uitgestald, 300.000 opgeborgen. 

Karin Hanssen (°1960) studeerde schilder- en tekenkunst aan de Antwerpse Academie en daarna aan het Hoger Instituut, waar ze in 1993 afstudeerde. In dat jaar al behoorde haar werk tot de selectie voor de biënnale van de Europese kunstacademies die toen in Maastricht plaatsvond.