OKV2024+ 62ste jaargang

Er schemert van alles door op de foto’s van de tentoonstelling Echtzeit in het FOMU. Het stemt melancholisch, en dat terwijl gastcurator Dirk Braeckman aan de slag ging met banaal beeldmateriaal: “Ik blijf de foto manipuleren als een schilder die voor een doek staat: wat is er nog mogelijk?” Veel, zo blijkt.

Het Middelheimmuseum heeft zichzelf in vraag durven stellen. Come Closer is de eerste zomertentoonstelling sinds de nieuwe opstelling, een expo die meteen verbinding en uitwisseling uitdraagt.

Verborgen in het gemoedelijke Jette bevinden zich twee rijhuizen die een dubbelmuseum vormen: het Museum voor Abstracte Kunst en het René Magritte Museum. Daar loopt de tentoonstelling In gezelschap van René Magritte: Jane Graverol. De Brusselse kunstenaar Jane Graverol (1905-1984) was een van de drijfkrachten van de Belgische surrealistische beweging. 

Steeds meer steden zetten kunst in de openbare ruimte in als middel om de volledige stad in de kijker te zetten. Als kunstenaars en citymarketeers in volle vertrouwen samenwerken, kan je spreken van een win-winsituatie.

In het midden van de 19° eeuw was Geraardsbergen een internationaal gerenommeerd centrum voor de productie van Chantillykant: het museum in het stadhuis illustreert dat zijdefijn, met de tentoonstelling Synergie (kantsculpturen van Marjolaine Salvador-Morel). 

In de reeks [ART]IFICIEEL duiken we in de wonderlijke wereld van de artificiële intelligentie. In deze aflevering gaat Yves Joris in gesprek met kunstenaar Nick Ervinck. Bij Nick Ervinck vervagen de grenzen tussen traditionele en digitale kunst. 

Nog even en het is weer zover. Vanaf 5 juli kan je ongeremd uit je dak gaan op Gent Jazz, een hoogmis voor de jazzliefhebber. Er bestaat al lang geen twijfel meer over de muzikale waarde van jazz. Maar vooraleer het zover was, heeft de jazz in België zich moeten loswerken uit de vluchtige wereld van variété en cabaret.

In de rubriek STROOMOPWAARTS verkent Yves Joris de Belgische hedendaagse kunst. Zijn oog valt op kunstenaars die, klimmend naar de top, tegen de stroom in durven gaan: met verrassende onderwerpen, met vernieuwende technieken of met pertinente vragen. Deze editie: Musketon.

Het MOU in Oudenaarde haalt dit najaar voor het eerst Margaretha van Parma voor het voetlicht. Een boeiende tentoonstelling brengt het verhaal van de keizersdochter die – bijna twee keer – landvoogdes van de Nederlanden was in de turbulente zestiende eeuw.

De ruimte van Be-Part Waregem is gevuld met tekeningen van Arpaïs Du Bois. De veelheid overstelpt, de heftigheid beroert. Beelden en woorden klampen me aan. Fluisterende woorden bezweren. Ik voel tranen opwellen.

Simpele oude parochiekerken, we beschouwen ze te gemakkelijk als vanzelfsprekend. Meestal zien we ze gewoon niet staan. En toch, na het bezoek aan vijf spectaculaire Leuvense gebedshuizen valt de charme van de Sint-Amanduskerk in Erps plots meer op.

Vijf textielontwerpers creëerden een werk van fluweel voor het Hortamuseum in het Brusselse Sint-Gillis, de voormalige woning van de architect. De uitvoering lag in handen van een Belgische weverij en twee artisanale fluweelsnijdsters uit Arles. Het resultaat is een complexe driehoeksverhouding tussen plaats, ontwerpers en uitvoerders en een kanttekening bij teloorgaande ambachten en industrieën.

Reeds vier generaties verblijden de strips van Jommeke en Suske en Wiske talloze lezers. Blijkt dat hun huidige tekenaars Philippe Delzenne en Luc Morjaeu wel meer troeven achter de hand hebben. Als ontspanning na een drukke dagtaak creëren zij artistiek werk dat ver van hun striphelden staat. Toch maar eens kijken achter de schermen.

Wie zich zorgen maakt om de wereld, wie naar een goede richtlijn zoekt om goed en kwaad van elkaar te onderscheiden, die kan in het Bonnefantenmuseum van Maastricht het nuttige aan het aangename koppelen. Hier loopt de verrassende tentoonstelling Goed fout! De zeven hoofzonden in Bruegels tijd.

In de reeks [ART]IFICIEEL duiken we in de wonderlijke wereld van de artificiële intelligentie. In deze aflevering verkent redacteur Nele Creemers het artificiële ecosysteem van Pierre Huyghe.

Het MSK viert zijn 225ste verjaardag met de tentoonstelling Onder vrienden. Daarin toont het museum hoe belangrijk kunstverzamelaars zijn om een museumcollectie op te bouwen en actueel te houden. Onder vrienden is geen chronologische trip door de geschiedenis. Het is een hinkelspel waarin het toeval je op pad stuurt.

“Zelfs aan zijn rug kan je Muhammad Ali herkennen,” zegt fotograaf James Barnor. Voor het pan-Afrikaanse tijdschrift Drum schreef hij veelvuldig fotogeschiedenis. Wie geluk heeft, raakt nog op tijd in het FOMU voor de tentoonstelling over zijn pionierswerk.

Al eeuwenlang hebben kunstenaars een fascinatie voor trompe-l'oeil. Die kunstvorm bootst de werkelijkheid na en lijkt er zelfs een onderdeel van te zijn. Bij trompe-l'oeil verwachten we ons niet aan een kunstwerk. Verrassing en misleiding zijn voor de ene mens een plezier, voor de andere een teleurstelling. 

Wellicht wandel je er onachtzaam aan voorbij in een museum. In het beste geval sta je versteld van de virtuoze weergave van de voorwerpen. Je kan het fruit haast ruiken. Al bij al is het stilleven nu een ondergewaardeerd genre.

Verhalen verbinden ons met de anderen en de wereld. In het Kasteel van Gaasbeek vertolken we de verhalen van 800 jaar kasteelbewoners. We kaderen hun levens in de bredere (kunst)geschiedenis en illustreren ze aan de hand van onze rijke collectie. 

Netwerk Aalst viert feest. Na ruim een jaar van grondige renovatiewerken opent het als NW. Naast een open huis voor hedendaagse kunst en film profileert het zich als een ontmoetingsplek voor de buurt. De aanpak is ambitieus, genereus en verbindend.

Antwerpen herontdekt zijn verloren zoon. Niet Panamarenko of Luc Tuymans hebben de Scheldestad als internationaal kunstcentrum weer op de kaart gezet maar Kempenzoon Jef Verheyen. Alleen vergaten de Antwerpse musea en galeries dat goede nieuws te vertellen.

In de reeks [ART]IFICIEEL duiken we in de wonderlijke wereld van de artificiële intelligentie. In deze aflevering verkent redacteur Yves Joris het artificiële universum van Flora Miranda.

In Villa Empain in Elsene loopt de tentoonstelling Josef en Anni Albers - een gevierd modernistisch koppel. Het geheel is een kleurrijke en multidisciplinaire ode aan de kunst, het lesgeven, het leven en de liefde.