René Magritte is een van de meest ‘gecoverde’ kunstenaars. Er verschijnt geen boek of er is wel een werk van de surrealist te vinden dat geschikt zou zijn voor op de cover, maar omgekeerd lijkt zijn werk ook titels te genereren. Zijn Le Sourire du diable - een sleutel zwevend in een sleutelgat - leidt dan vroeg of laat naar De Magritte Code (2017). 

Het Joods Museum van België heeft een nieuwe webstek. Goed nieuws, want ze bezitten een indrukwekkende collectie judaïca – artefacten over Joodse cultuur – foto’s, archiefstukken, kunstwerken, affiches en archeologische voorwerpen. Met een betere digitale aanwezigheid, kan dit enkel de toegankelijkheid van die collecties ten goede komen. 

De zestiende eeuw kunnen we niet vergelijken met de vijftiende eeuw, toen de Brugse schilderkunst de invloed van Jan van Eyck, Hans Memling en Gerard David onderging. Die situatie maakt de zestiende eeuw in Brugge minder gekend. Het is één van de doelen van de tentoonstelling Pieter Pourbus en de vergeten meesters om daar verandering in te brengen.

Opgegroeid in Deinze, woont Titus Simoens (°1985) nu in Gent. Tijdens het gesprek ontdekt Daan Rau de relatie tussen Titus en de schilder Richard Simoens, die zijn vader blijkt te zijn. Titus is dus opgegroeid binnen de wereld van kunstenaars die zich rond Roger Raveel en de Nieuwe Visie had gevormd.

De Sint-Gummaruskerk in Lier staat de hele zomer open voor het publiek en dat is maar goed ook. De kerk is namelijk zo mooi van architectuur en zo rijk aan kunstschatten dat een enkel bezoek bijlange na niet volstaat om alles in je op te nemen. 

Midden juni heropende M - Museum Leuven na een sluiting van vijf maanden. In acht jaar tijd bezochten meer dan één miljoen bezoekers de ruim honderd tentoonstellingen in het museum. Hoog tijd voor een opfrisbeurt. Het is veel meer geworden dan dat.

Emile Verhaerens zwarte trilogie is niet zijn meest gelezen werk. Nochtans zijn de snel opeenvolgende bundels – uitgebracht tussen 1887 en 1891 - behoorlijk fascinerend. In Les Soirs, Les Débâcles en Flambeaux noirs loeren dood, verval en vergankelijkheid voortdurend dreigend om de hoek. 

Tot de jaren 1990 was er weinig belangstelling voor de geschiedenis van de Belgische vloer- en wandtegel. Vonden wij onze tegels te gewoon? Terwijl er in Nederland en Duitsland honderden tegelverzamelaars zijn, ging het in België tot voor kort om slechts enkele mensen. Daarin komt stilaan verandering. De jaar na jaar groeiende belangstelling voor de Gilliotdag maakt dat duidelijk. 

Kunstenaar Peter de Cupere werkt al jaren met geuren en is zeker in Vlaanderen een echte pionier. Werd er in het begin nogal meewarig gedaan over zijn interventies, dan veroverde hij ondertussen een vaste plaats bij kunsthappenings en op grote evenementen, vooral in het buitenland. 

Het Belgisch artistiek erfgoed door de lens van de bezetter en het volledige fotografische archief op BALaT is doorzoekbaar. De zoekrobot op die database is vooral op professionele gebruikers gericht. Omdat het te jammer zou zijn om dit unieke fotografische patrimonium naar de hun archief te verbannen, ontwikkelde het KIK een handige onlinetool.

EUROPALIA is een internationaal festival dat om de twee jaar kunstliefhebbers uitnodigt om de geschiedenis en het culturele erfgoed van een land te ontdekken. De editie 2017 zet Indonesië in de kijker. Het biedt een nieuwe kijk op het gastland, met talrijke en diverse artistieke uitwisselingen en creaties op het vlak van tentoonstellingen, dans, muziek, literatuur en film.

De resultaten van zijn waarnemingen, zijn verbeelding en zijn geheugen mogen gezien worden. Ze geven een beeld van de streken waar hij is geweest, van de landschappen die tot leven komen in zijn geest. Hij is een volbloedkunstenaar en een rasechte verteller. Hij is meer dan een landschapschilder.

Sinds vorig jaar is het Nationaal Museum van de Speelkaart onderdeel van Archief & Musea Turnhout. De vroegere verzamelnaam TRAM 41 bleek te verwarrend. De nieuwe zalen stonden al lang op het verlanglijstje van het museum. 

Antwerpen krijgt er een schilderij van Rubens bij. Een vorstelijk geschenk in alle omstandigheden. Het doek keert bovendien terug naar de plaats waarvoor het ruim vierhonderd jaar geleden geschilderd is, het Sint-Jozefsaltaar in de Sint-Carolus Borromeuskerk. Je hebt poëtische rechtvaardigheid en je hebt poëtische toepasselijkheid: het kunstwerk heet De terugkeer van de H. Familie.

Antwerpen is een museum rijker. Pal tegenover Het Steen, dat jarenlang het populaire Nationaal Scheepvaartmuseum herbergde, en op een steenworp van het MAS waar de collecties uit Het Steen onderdak kregen, opende Museum De Reede zijn deuren. Het is exclusief gewijd aan de grafische kunst, of liever aan de rijke wereld van de gravure.

Toen tien jaar geleden het kunstencentrum Wiels in de voormalige brouwerijgebouwen in Vorst een onderkomen vond, waren de verwachtingen hooggespannen. Het was een bijzonder welkom initiatief. Om de tiende verjaardag enige luister bij te zetten overtroeft het kunstencentrum zichzelf met de tentoonstelling Het afwezige museum.

Het Brugse Ommeland telt meer dan honderd kastelen en acht abdijsites. Dit jaar worden die bijzonder in de kijker geplaatst met tal van activiteiten. Zo zijn er vijf fietsroutes uitgestippeld die al dat moois laten verkennen. Ze zijn gebundeld in een boek met interessante informatie over wat de fietsers op hun rondritten te zien krijgen.

Van de eerste helft van de twintigste eeuw tot aan het einde van de jaren zeventig onderging het Belgische kunstlandschap een traject van vernieuwing en vormexperiment.  Om dat kluwen overzichtelijk te maken, ontwikkelde de Vlaamse Kunstcollectie abstractmodernisme.be.

Een unieke fotografische collectie die wordt bewaard in het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) in Brussel. Ze werden in 1917-1918 met veel zorg vervaardigd door de Duitse bezetter in het kader van een inventaris van het artistieke erfgoed in België.

Tiemke Gauderis (°1984) is geboren en getogen in Oostende. “Voor zover ik me kan herinneren heb ik altijd graag getekend,” zegt ze. Als kind ging ze met haar oudere broer naar het kinderatelier in het toenmalige Provinciaal Museum voor Moderne Kunst, nu Mu.ZEE. Ze heeft er een warme herinnering aan.

Het M HKA, het museum voor hedendaagse kunst in Antwerpen, is tot 27 april gesloten voor verbouwingen. Bedoeling van de renovatie is het museum om te toveren tot een culturele ontmoetingsplaats, een platform voor dialoog tussen kunst en bezoeker, maar ook tussen nationale en internationale kunst. 

Een parochiezaal, wat cafés,een brouwerij, een bankfiliaal of twee en een frituur: Bocholt lijkt op het eerste gezicht een archetypisch dorp, slaperig geschikt rond zijn kerktoren. Pas wanneer de kerkdeur openzwaait, dringt het besef door dat de Bocholtenaren prat mogen gaan op oude rijkdom.

De retrospectieve Rik Wouters in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België is een reünie zoals je die maar één keer in je leven meemaakt. Ze berust op de beslissing van twee van onze musea om hun rijke Wouters-verzamelingen samen te brengen en aan te vullen met cruciale bruiklenen.

Het Design museum Gent werkt aan een nieuwe collectiepresentatie, die volgend voorjaar zal openen. Tot dan is er geen vaste opstelling van de verzameling te zien. Wel toont het museum een aantal stukken in ‘Maarten Van Severen & Co’.