Een oude kapel, gebouwd in de 17de eeuw en ingebed in het 15de eeuwse stadhuis, biedt een onderkomen aan tijdelijke tentoonstellingen en evenementen.

Een illustratie van het leven achter de kloostermuren van vrome en hardwerkende vrouwen. Vanuit hun Kloosterke in de Molenaarsstraat hebben deze religieuze vrouwen 200 jaar baanbrekend werk verricht in de ziekenzorg, de psychiatrie, het kleuter-, meisjes- en dovenonderwijs.

Dit museum is een welluidende, krakende, vonkende en… nostalgische ervaring. 700 radio’s en ‘aanverwante’ worden er tentoongesteld, samen goed voor 100 jaar radiogeschiedenis.

Het Mercatormuseum bekleedt in dit land een unieke plaats. Het vertelt een chronologisch verhaal van de cartografie, van de oudheid tot vandaag. De zeldzame aardglobe (1541) en hemelglobe (1551), opgenomen in de Vlaamse topstukkenlijst, zijn dé blikvangers van het museum. 

Museum44 vertelt het verhaal van de razzia’s op 1 en 11 augustus 1944 in Meensel-Kiezegem. Net voor de bevrijding worden 71 inwoners gedeporteerd naar het concentratiekamp van Neuengamme bij Hamburg, na de aanslag op Gaston Merkcx, boerenzoon uit een collaboratiefamilie. Slechts 8 inwoners keren terug.

Het Grétry Museum stelt een collectie tentoon van persoonlijke voorwerpen en documenten die gaan over de meester van de Franse "opéra-comique". André-Modeste Grétry werd in 1741 in Luik geboren en was een beroemde componist aan het einde van de 18e eeuw. 

Terwijl je je weg vindt in het 24 hectare grote park door middel van een openluchttentoonstelling met veel (levende) kunstwerken en installaties, worden universele maatschappelijke onderwerpen als diversiteit en mensenrechten concreet gemaakt en omgezet in gespreksstukken.

‘We died in Hell, they called it Passchendaele’. ‘Passchendaele’ – spreek op z’n Engels uit: passion-dale, ‘vallei van het lijden’ – is sinds W.O.I behalve een West-Vlaams dorp ook een wereldwijd begrip. In 1917 werd in Passendale honderd dagen lang gevochten voor enkele meters terreinwinst...

Met de ontwikkeling van het Merodegebied werden zowel het Bosmuseum en de omgeving volledig aangepast om te fungeren als poort van het gebied. Op 31 mei 2015 opende het vernieuwde Bosmuseum zijn deuren.

Langs de Begijnenvest ligt het Herentalse begijnhof. Het oorspronkelijke begijnhof uit de 13de eeuw lag een kleine kilometer noordelijker, op het Nieuwland aan de andere oever van de Kleine Nete. Dit werd afgebroken tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Het huidige begijnhof werd gebouwd in de 17de eeuw.

De ART-tentoonstellingscommissie selecteert de exposanten in eerste instantie op basis van de kwaliteit van hun werken en of en in welke mate die werken aansluiten bij de 'kunstlijn' die ART in de Gasthuiskapel wenst uit te tekenen.

Het grootste deel van Het Leen is bos: je kunt uren wandelen in meer dan 275 ha bos met een netwerk van 30 km verharde en onverharde paden. Blijf wel op de paden. Alleen in het speelbos mag je wandelen, lopen of spelen. 

Het Vlaams Parlement heeft een uitgebreide collectie hedendaagse kunstwerken uit Vlaanderen. Zowel in als rond de gebouwen is werk van Vlaamse kunstenaars te zien. Reserveer een plaatsje voor de kunstrondleiding. 

Dit museum is het voormalig woonhuis en atelier van de schilder Edgar Gevaert (1891-1965). Edgard Gevaert huwt in 1916 met Marie Minne, de oudste dochter van de beeldhouwer George Minne. Begin jaren '20 bouwt Gevaert zijn woning annex atelier, in een stijl die monastieke en gotische invloeden vermengt met die van cottage. 

Het verouderde spoorwegstation van Galmaarden werd in 2000 vervangen door een modern station. De architectuur verwijst naar het mijnverleden van de regio door nabootsing van twee lifttorens van mijnschachten en opstelling van een kolenwagentje. In het nieuwe station is er ook een mini-mijnwerkersmuseum. 

Heemkring De Drie Rozen is sinds 1965 actief en werd in 1971 een vzw met als doel het bewaren, bestuderen, bekendmaken en doen waarderen van het heem. De oude witte huisjes, met rode luiken, geven ’s-Gravenwezel nog steeds een landelijke aanblik en vormen sinds 1974 de thuisbasis van de heemkring. 

Op en rond Hill 62, een beboste heuvel bij Ieper, werd zoals op veel strategisch gelegen plekjes en plekken tijdens W.O.I fel gestreden. Hier kwam in 1916 de frontlijn te liggen, met de bijbehorende loopgraven en kazematten.

Het museum is sedert 1963 ondergebracht in het 18de-eeuwse grottencomplex van het Boekenbergpark in Deurne. De onderaardse zalen en gangen herbergen een permanente tentoonstelling met als hoofdthema’s paleontologie, mineralogie, archeologie en prehistorie.

Het Mineraalmuseum, geïnstalleerd in de vloeren van een voormalig postkantoor van Engis, presenteert de reconstructie van een grot met zijn stalactieten en stalagmieten, en een mooie verzameling fossielen, mineralen waarvan sommige bijzonder goed ontwikkeld.

Het René De Clercqmuseum bevindt zich in het geboortehuis van de dichter in de René De Clercqstraat. Zijn ouders hielden er de herberg Het Damberd. De benedenverdieping verwijst naar de tijd van De Clercq met de woonkamer, de keuken en zijn werkkamer. De verdieping is een moderne museumruimte, waar het leven van de dichter in woord en beeld wordt uitgebeeld.

Van stormram tot F-16, van maliënkolder tot gepantserd voertuig, van kostbare degen en kruisboog tot vervaarlijke tank: het kost je in dit spectaculaire, overvloedige museum maar enkele stappen. Je wandelt er door tien eeuwen militaire geschiedenis. 

Met hun Mundaneum-project stelden Paul Otlet en Henri La Fontaine zich tot doel alle kennis van de wereld te verzamelen en te ontsluiten. In ons tijdperk van internet en web 2.0 zet het Mundaneum de lijn van de stichters verder met vier thematische virtuele tentoonstellingen !

De Westendse villa Les Zéphyrs werd in 1922/23 gebouwd in opdracht van het Gentse echtpaar dokter Henri Muyshondt-Conard. De vrouw des huizes was geïnteresseerd in de ‘Arts and Crafts’ beweging. Ook voor de art nouweau was er interesse. Dat werd bewezen door de aankoop van een tweedehands interieur van de hand van topontwerper Henry van de Velde

Het Lange Max Museum is een plaats aan de Duitse zijde van het westelijk front. Een boerenerf vormt er het centraal punt van de cultuur-toeristische locatie. Vanaf het boerenerf brengt een lange dreef je tot bij de restanten van de geschutbedding van het voormalig Duitse kanon 'Lange Max'.