De twintigste eeuw luidt voor Victor Horta een nieuwe periode in. Hij verlaat stilaan zijn individualistisch getinte art nouveau om een meer academisch gerichte, vereenvoudigde en strakkere architectuur na te streven. Het is de tijd dat vele architecten terugblikken naar de basis, de klassieke architectuur en haar regels, zoals ze in de achttiende eeuw werden geformuleerd, waaruit een Beaux-Arts getinte architectuur zal ontstaan.

Een portret is een bede om nooit vergeten te worden. Men laat een beeld fabriceren naargelang de wijze waarop men herinnerd wil worden.

Voor Pieter Malfliet is een verzamelobject een souvenir die een bepaalde herinnering symboliseert en waaraan door het verzamelen een rituele waarde wordt toegekend. Voor Pieter hebben voorwerpen een bepaalde ziel en energie, die hij in sommige gevallen door middel van assemblage tracht te bundelen. Op het Waking Life Festival in Portugal (2017), stelde hij ‘spirituele wateraltaren’ tentoon, vervaardigd uit takken en andere natuurelementen.

Vanaf het einde van de negentiende eeuw tot 1970 was Deinze bekend voor de productie van kinderwagens en speelgoed. De stad telde tien fabrikanten, met TORCK als de bekendste merknaam.

De schilderijen van Evelien Hiele intrigeren. Er is veel te zien, maar het is slechts gedeeltelijk te benoemen. Het licht- en kleurgebruik zijn sprankelend. Er hangt een bevreemdende, mysterieuze sfeer. Wat is er aan de hand? Het nodigt uit om tijd te nemen en aandachtiger te kijken.

Op zondag 12 december openden de deuren van het Limburgse CCHA voor een nieuwe editie van Lens Based Media. Verspreid over twee verdiepingen treden de werken van fotografen Osamu Yokonami, Michaël Dans en Peter H. Waterschoot met elkaar in een intimistische dialoog.

"Kunstverzamelaars": we denken aan de groten uit de geschiedenis, van Medici in Firenze en  Rockox in Antwerpen, tot Peggy Guggenheim en Getrude Stein. Maar iedere  verzameling begint met niet meer dan een goed oog en een hart voor kunst.

Met Gerard Mercator en Abraham Ortelius heeft Vlaanderen twee kleppers van de cartografie in huis. Kaarten en globes van hun hand prijken terecht op de Topstukkenlijst van de Vlaamse Gemeenschap, naast even unieke en onmisbare kaarten van minder bekende tekenaars.

Het was bij een eerder bescheiden presentatie van haar werk bij WARP in Sint-Niklaas dat ik kennis maakte met Sarah De Vos (°1985). Het was vooral de blik in een schilderij die me trof, ik kende die blik en ik kende de afgebeelde dame. Niet persoonlijk, of toch, de dame waarvan sprake was Victorine Meurent, de naakte vrouw in Le déjeuner sur l’herbe van Edouard Manet.

Flore Deman tekent in elk nummer haar antwoord op onze vraag: laat je inspireren door één zin in het tijdschrift. Ditmaal kiest ze voor een zin uit Popart in S.M.A.K. - De collectie Matthys-Colle komt thuis.

Op 5 juli laatstleden verdedigde David Veltman met succes zijn doctoraalscriptie aan de Rijksuniversiteit Groningen, het hoogtepunt van een jarenlange studie van het leven van de Vlaamse kunstenaar Felix De Boeck (1898-1995). Gelijktijdig verscheen het werkstuk in boekvorm bij de Hilversumse Uitgeverij Verloren, die gespecialiseerd is in historische uitgaven. 

De Vlaamse Gemeenschap kocht het schilderij Ontwikkeling van een thema in rood: Cranaval (1914) van de Antwerpse kunstenaar Jules Schmalzigaug (1882-1917) en zette het meteen op de Topstukkenlijst.

“Ik weet eigenlijk niet of ik echt verzamel,” zegt Freek Willems bij het begin van ons gesprek. Na wat brainstormen en het bekijken van de collectie lijkt ‘hamsteraar’ nog de beste term, maar ook die dekt niet de gehele lading. “Wat ik doe voelt niet als verzamelen omdat ik me niet zo hecht aan voorwerpen. Ik heb veel objecten maar soms zou ik liever hebben dat ze er niet zijn omdat ik er dan even niet op moet focussen.”

Iedere maand vergezelt okv.be-fotografe Louise D’Eer een kunstenaar naar een inspirerende plek. Deze maand volgt ze Corentin Binard (Spear).

Achter de gevel van zijn atelier in Schaarbeek legt fotograaf Max Pinckers de laatste hand aan de voorbereiding van zijn eerste museale solotentoonstelling Double Bind in het Antwerpse FOMU.

Het werk van illustrator Tim Van den Abeele is momenteel te zien in de geert de weyer gallery. Dit oogt als een brave openingszin, maar eigenlijk is dat opmerkelijk. Illustratie in een Vlaamse galerie? Het is voor ons ongebruikelijk om tekeningen uit een prentenboek of strip in een galerie tentoon te stellen, ondanks de kwaliteit van het werk.

De vijfjaarlijkse groepstentoonstelling NowBelgiumNow brengt recent werk van jonge en opkomende beeldende kunstenaars die in België wonen. De derde editie biedt alweer een boeiende selectie.