Na de dood van Frans Masereel (1889-1972) gaf zijn weduwe, de Franse kunstenares Laure Malclès (1911-1981), in 1976 een selectie uit het omvangrijke werk van de kunstenaar in bruikleen aan de provincie Limburg. Er kwam een permanente tentoonstelling in het huis De Dry Mollen, een van de historische gebouwen van de Oude Stad in het Openluchtmuseum Bokrijk.

Luisteren naar het levensverhaal van Georgette is als het lezen van de autobiografie van Patti Smith. Er waren geen wilde uitspattingen met Andy Warhol, maar wel samenwerkingen, vriendschappen en feestjes met onder meer kunstpaus Jan Hoet en kunstenares Berlinde De Bruyckere.

Weinig kerken in Vlaanderen ademen de in situ-gedachte zoals de Sint-Leonarduskerk in Zoutleeuw. Dat heeft alles te maken met een historisch verloop dat afweek van het gangbare. Waar elders Beeldenstorm, Franse overheersing en andere ingrijpende gebeurtenissen zich voordeden, was dit hier niet of veel minder het geval.

Gaan wonen in het verre Waulsort is als thuis komen bij jezelf. Zo was het in 2016 voor ondergetekende, en zo lijkt het ook voor meester-schilder Koen Broucke. Tijd voor een gesprek onder dorpsgenoten over onze inspirerende Maasvallei en de gelaagdheid van verfstreken.

Relaxed. Er is geen andere manier om de man die voor mij zit te omschrijven. Of het moest gepassioneerd zijn. Elk woord, of het nu over kunst, fietsen of zijn familie gaat, ademt passie.

Een tip voor een vakantiedag in Namen: het tentoonstellingsproject The Circus We Are, verspreid over drie locaties in de stad. Vrolijkheid en tristesse zijn alom tegenwoordig in de pistes van deze expo, het circus zoals het leven.

Vooral het ongerepte, de afwezigheid van de mens laat bij jezelf het besef groeien van de eigen kwetsbaarheid en kleinheid.

In de aanloop naar het Europees Schutterstreffen dat op 19, 20 en 21 augustus in Deinze doorgaat, pakt het Museum van Deinze en de Leiestreek (mudel) deze zomer uit met de overzichtstentoonstelling SHOOT - Het schutterswezen als cultureel erfgoed.

In de reeks DE GEVELTOERIST gaat okv.be-redacteur An Devroe op zoek naar de verhalen achter gedenkplaten. Als een geveltoerist - een dief die via de gevel naar binnenklimt - onderzoekt ze of de plek terug bezield kan worden. In deze editie: de Brugse fotograaf Jan-Frans Michiels.

In de rubriek STROOMOPWAARTS verkent Indra Devriendt de Belgische hedendaagse kunst. Haar oog valt op kunstenaars die, klimmend naar de top, tegen de stroom in durven gaan: met verrassende onderwerpen, met vernieuwende technieken of met pertinente vragen. Deze editie: Katrien Oosterlinck.

Jonas Danckers en Bernard Van den Driessche graven naar de kern van het huidige Didactische Museum Archeologie van de KU Leuven en komen uit in de politieke en religieuze ontwikkelingen van de jonge Belgische staat. Spanningen tussen katholieken en liberalen leidden tot de Katholieke Congressen in Mechelen over hoe de Kerk haar invloed op alle domeinen van de samenleving kon versterken. Tijdens een discussie op het eerste congres in 1863 over de rol van de christelijke kunst werd de basis gelegd voor de oprichting van de leerstoel christelijke archeologie aan de Leuvense universiteit.

Aarzelend bel ik aan bij wat aan de buitenkant oogt als een groot magazijn. Gelukkig ben ik op het juiste adres, en Kristina Engels, mijn gastvrouw en tourgids van vandaag laat me enthousiast binnen. Ze verzekert me nog dat de lift in prima staat is, als ik al aan mijn klautertocht van vier verdiepingen ben gestart.

Dankzij haar Erfgoedfonds kon de Koning Boudewijnstichting de hanger Medusa (1898) van Philippe Wolfers (1858-1929) aankopen en in bruikleen geven aan het Museum Kunst & Geschiedenis in Brussel.

Klassieke naslagwerken weten vaak geen raad met kunstenaars die niet netjes in een hokje passen. Zo een curieus buitenbeentje is de Belgische schilder Anto-Carte (1886-1954). Voor de Vlaamse kunsthistorici en verzamelaars is hij een Waalse ‘regionale’ kunstenaar, voor avant-gardecritici was hij een al te klassieke meester, zelfs een slaafse discipel van Bruegel. Inderdaad, Anto-Carte is geen beeldenstormer.

Op zondag 29 mei is Sophie Lauwers overleden, de directrice-generaal van Bozar – Paleis voor Schone Kunsten. Lauwers werkte twintig jaar lang voor Bozar, eerst als tentoonstellingscoördinator en hoofd van de afdeling tentoonstellingen, de laatste maanden als directrice-generaal.

Op 7 juli 2009 werd de filmcollectie van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika, beter bekend als Witte Paters, beschermd als Topstuk van de Vlaamse Gemeenschap. De films, die recent werden gerestaureerd en gedigitaliseerd, zijn in bewaring bij KADOC.  KADOC heeft drie kunstenaars, afkomstig uit of met een relatie tot Centraal-Afrika, uitgenodigd om op basis van de filmcollectie nieuw werk te creëren. Het is deze zomer te zien op de tentoonstelling ANGLES in de kapel van Onze-Lieve-Vrouw ter Koorts, op de KADOC-site in Leuven.

We hebben heel even in dezelfde straat gewoond, haar werk stond voor het raam en ik herkende meteen haar hand, de pasteuze, krachtige toets waarmee ze haar landschappen schildert. Anne Vanoutryve (°1977) woont ondertussen ergens anders in Gent en beschikt over een aardig atelier.

1947. Een wat in zichzelf gekeerd vijftiger kuiert dagdromend over de zeedijk van Sint-Idesbald en treft daar als bij wonder zijn jeugdliefde Anne-Marie De Martelaere, meer dan een decennium na hun laatste treffen, een haast surrealistische ontmoeting. Paul Delvaux had zijn artistieke ziel al aan Sint-Idesbald verkocht, nu was ook zijn hart onlosmakelijk met het inspirerende kustplaatsje verbonden.