Heemkring De Drie Rozen is sinds 1965 actief en werd in 1971 een vzw met als doel het bewaren, bestuderen, bekendmaken en doen waarderen van het heem. De oude witte huisjes, met rode luiken, geven ’s-Gravenwezel nog steeds een landelijke aanblik en vormen sinds 1974 de thuisbasis van de heemkring. 

De erfgoedsite schetst het verhaal van de schoen- en borstelnijverheden die Izegem op de kaart zetten. Het  Museum Stoom en Stroom maakt deel uit van de erfgoedsite Eperon d'Or.

Welkom in het politieke hart van de stad, al sinds de veertiende eeuw! Een door de eeuwen heen gekruide cocktail aan stijlen en invloeden. Ook vandaag nog wordt van hieruit de stad bestuurd, in alle hoeken van dit prachtige gebouw gonst het van bedrijvigheid.

De enige bewaarde middeleeuwse stadspoort van Brussel vertelt haar levensverhaal en dat van de omwalde stad. Ze voert ons eeuwen terug in de tijd, en brengt ons verhalen over listig beraamde plannen en toeval, over allianties en conflicten

De jamboree van 1947, ook gekend als jamboree van de vrede, werd gehouden in Mousson (Yvelines, Frankrijk) en verzamelde tienduizenden scouts afkomstig van overal uit de wereld, amper twee jaren na het einde van de tweede wereldoorlog.

Het Universiteitsmuseum van Bergen ontvangt u het hele jaar door in de voormalige kapel van de Visitandines, een echt architecturaal pronkstuk en een plaats van wetenschappelijke verwondering in het centrum van Bergen. 

Maak kennis met de geschiedenis van het Rode Kruis doorheen de jaren. Het museum toont voorwerpen vanaf de oprichting van het Rode Kruis tot nu. Wie waren de oprichters van het Rode Kruis, hoe verzorgde men iemand in de jaren 1950, welke promotiecampagnes werden er gevoerd? Affiches, documenten en foto's brengen de geschiedenis van het Rode Kruis tot leven

Het Gasthuis was oorspronkelijk een "passantenliedengasthuis", een soort hospitaal waar kloosterzusters instonden voor de opvang van noodlijdenden en vreemdelingen die door de stad trokken. In het Gasthuis worden vandaag regelmatig tijdelijke tentoonstellingen georganiseerd.

Dit museum is volledig opgedragen aan de bekende Franstalige schrijver Camille Lemonnier (1844-1913). De collectie werd samengesteld uit goed bewaarde voorwerpen van zijn kantoor. Een rijkelijk gevulde Bretoense bibliotheek bevat literaire werken uit de 19de eeuw en vele tekeningen. 

Sinds haar oprichting in 1939, stelt de Koninklijke Kring voor Heemkunde Merksem vzw zich tot doel gegevens en voorwerpen omtrent de geschiedenis van Merksem te verzamelen, bewaren, bestuderen en bekend te maken. Sedert 1970 beschikt de Kring over eigen lokalen in het Hofke van Roosendael  waar zich het heemmuseum "de Kijkuit" bevindt.

Dit museum, in een mooi huis van de Zavel, schetst een historisch overzicht van de erotische kunst van de Oudheid tot heden. Het museum wil het bestaan aantonen van de erotiek dank zij de ontdekking van het seksueel genot door de Mens.

De industriële ontwikkeling van de laatste 300 jaar van Groot-Rumst wordt beheerst door een bijzondere geologische situatie: de aanwezigheid van dikke kleilagen, gelegen zo goed als aan de oppervlakte. Klei die zich vormde vanaf 33 miljoen jaar geleden. Nu de meeste steenbakkerijen gesloten zijn wil de gemeente deze geschiedenis zichtbaar houden. 

Deze collectie omvat een overzicht van het Deense design Hi-Fi-merk BANG & OLUFSEN, van de jaren 1930 tot nu. Bij BoMu zijn alle toestellen te zien in een omkadering van de jaren waarin ze zijn ontstaan. 

Heemkring “Jan Broeckaert” stelt zich als doel het historische verleden van de gemeenten binnen Groot-Wetteren te doen herleven. Hiervoor maakt men gebruik van mondelinge, visuele en geschreven bronnen, aangevuld met museumstukken die bijna volledig bestaan uit schenkingen van de Wetterse bevolking. 

In het cultuurcentrum kan je terecht voor een uitgebreid aanbod aan podiumkunsten, films, lezingen, cursussen en expo's.  Het Cultuurcentrum van Blankenberge bestaat uit drie gebouwen in een straal van nog geen 200 meter.

De oude trams, bussen, taxi’s, rijtuigen en voorwerpen nemen de bezoeker mee naar het verleden, van de “Belle Epoque”, toen “Brussel bruiste” (“C’était au temps où Bruxelles bruxellait“, zo zong Brel) over Expo 58 tot en met de eerste ritten van de metro in de jaren ’70.

Gevaertsdreef 01 is een onafhankelijke ruimte voor Hedendaagse kunst in Oudenaarde. De modernistische architectuur van de voormalige textielfabriek biedt een lichtrijke biotoop voor gevarieerd werk van Belgische bodem.

Het Kunstuur is een heel aparte beleving. Bij elk schilderij wordt een verhaal verteld door een bekende of minder bekende Vlaming. Samen met de unieke belichting en de aangepaste muziek zorgt dat voor een uur betoverende kunst in een historische locatie, de Heilige Geestkapel, recht tegenover de Sint-Romboutstoren.

Het Natuurpunt Museum is onderdeel van het vormingscentrum van Natuurpunt CVN. Achter het huis ligt een vrij toegankelijke ecologische tuin.

In 1990 bij de honderdste verjaardag van de geboorte van priester Edward Poppe (Temse, 1890 - Moerzeke,1924) wordt zijn vervallen geboortehuis grondig gerenoveerd en de gelijkvloerse verdieping als museum ingericht. Je maakt er kennis met de leefwereld van een man die in 1999 zalig werd verklaard.

Het Archéoforum de Liège, gelegen onder de Place Saint-Lambert, is een archeologische site van 3.725 m². Van de prehistorie tot de meest recente perioden, elke fase van de geschiedenis van Luik wordt er geïllustreerd door archeologische overblijfselen, zowel roerend als onroerend.

Europa heeft vele vaders, maar de cisterciënzers zijn er zeker een van. Het museum (een all weather-site!) laat aan de hand van eigentijdse presentatietechnieken de verdwenen cisterciënzerabdij OLV Ten Duinen herleven. 

De Romaanse toren van Amay, ook wel toren van Waroux genoemd, is een constructie die naar het schijnt uit de 12de eeuw dateert. Hij is opgetrokken in steenkoolhoudende zandsteen. Deze toren, met een hoogte van 15,60 meter, diende als wachttoren voor de procureurs die geacht waren om het prinsbisdom te bewaken.

De Gilliotfabriek sloot in 1978 de deuren. Tien jaar later opende het toenmalige Roelantsmuseum haar deuren op de huidige locatie in de Sint-Bernardusabdij. Vanaf 2009 verruimde de blik van het museum. Het werd omgedoopt naar Gilliot & Roelants Tegelmuseum. Het in beheer krijgen van de Pozzo collectie in 2016 en de opening van een nieuwe vleugel van het museum in 2019 waren nieuwe hoogtepunten.