De tijd is doorgaans een goede toetssteen. Of twintig jaren voldoende zijn om te kunnen oordelen over een kunstgebeuren zal opnieuw door de tijd worden uitgemaakt. Met Taptoe (1), dat nog niet ver achter ons ligt, rijst de vraag hoe oud het verleden moet zijn om tot de geschiedenis te behoren.
Het etnografisch museum, Antwerpen
Het is allemaal begonnen op een plaats die ook veel niet-Antwerpenaren kennen: het Steen. In 1864 is daar een "Museum voor Oudheden" geopend en op zijn laatst in 1876 waren daar reeds exotica aanwezig, meer bepaald van oude Mexicaanse culturen.
Pruikentijd – Hollandse kunst en kunstnijverheid in de achttiende eeuw
Langharig en werkschuw. Pruiken sierden welgedane hoofden van trotse mannen. Ze werden er langer van, groter, hoger dan het gewone volk. Want die pruikendragers waren geen gewone mensen, nee, het waren regenten, een kleine groep vooraanstaande burgers, die allerlei functies bekleedden.
De nieuwe visie – Raveel – De Keyser – Lucassen – Elias
In 1966 bood de Belgische graaf de Kerkhove de Dentergem de gelegenheid aan kunstschilder Roger Raveel (1921) om de keldergangen, die naar de rekreatieruimte van zijn zoons leidden in zijn kasteel te Beervelde, te beschilderen. In deze opdracht zag Raveel de gelegenheid om een groepswerk te realiseren met drie kunstenaars.
Victor Horta - Woonhuis Amerikaansestraat
Het woonhuis dat de Brusselse architect Victor Horta (1861 - 1947) in 1898 voor zichzelf bouwde, behoort tot de architectuur van de 'Art Nouveau' of 'Jugendstil'.
Pieter Janz. Quast - Brutus als zot voor Tarquinius
In de bloeimaand van het jaar 1609 vonden overal in de Nederlanden volksfeesten plaats ter viering van het Twaalfjarig Bestand. Vooral de Rederijkers gaven hieraan 'door hunne optogten en spelen den schoonsten luister'
Enrico Baj - Tu quoque, Brute, fili mi
'Men mag schilderen met alles, met pijpen, postzegels, prentbriefkaarten, speelkaarten, kandelabers, stukken wasdoek, losse boorden, behangpapier en dagbladen'.
Dat schreef Apollinaire in zijn 'Peintres Cubistes' van 1913.
Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika te Tervuren
Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika voorstellen aan het publiek van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen, is mij een vreemde en moeilijke taak omdat dit museum in feite geen kunstmuseum is. Toch zijn er rechtstreeks en onrechtstreeks zovele kunststrekkingen en kunstuitingen met ons museum verbonden, dat de voorstelling ervan in Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen ten zeerste gerechtvaardigd lijkt.
