"Met één beweging wil ik alles weergeven en dat hoeft niet noodzakelijk in een groot gebaar, maar in een juist gebaar," zegt beeldhouwster Maen Florin. Straks komen drie van haar werken in de publieke ruimte.

"Als ik dood ben, wil ik als diamant bijgezet worden in het museum," zegt de nieuwe conservator van het Antwerpse Diamantmuseum met een twinkeling in de ogen. Een gesprek met Liene Geeraerts, met haar zesentwintig jaar voorlopig nog aan deze zijde van de vitrinekast.

In de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België kunnen de bezoekers de restauratie van Rubens' meesterwerk De Kroning van Maria live meemaken.

De 85ste verjaardag van Roger Raveel wordt dit jaar uitge­breid gefêteerd met een boekenoffensief. Drie verse publicaties staan op de plank: Roger Raveel, het grafische oeuvre, Roger Raveel en de Nieuwe Visie en Een verschrikkelijk mooi leven. Een overzicht. 

Wie een kunstcollectie wil aanleggen, moet over de nodige financiële middelen beschikken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat grote bankinstellingen in staat zijn om heel wat cultureel kapitaal te ver­werven. Een machtige bankiersfamilie, de Famiglia di Medici uit Firenze, deed het hen trouwens eeuwen geleden al voor. 

Met de zomer voor de deur is het heerlijk om nu al even weg te dromen over onze vakantieoorden. Trektochten of all inclusive-reizen, voor een cul­tuurliefhebber hoort een bezoekje aan het lokale museum er gewoon bij.

Tot voor enkele jaren associeerden we de term erfgoed enkel met onroerende overblijfselen zo­als monumenten, landschappen en archeologische sites. Mede onder invloed van het erfgoeddecreet dat roerend en immaterieel erfgoed centraal stelt, is die invulling vandaag veel breder geworden. 

De interesse voor de iconografie neemt voortdu­rend toe. Tegenover de vloed van beelden die ons vandaag overspoelt, zoekt het grote publiek naar een betekenis van de beelden die er al waren. Wat vertellen al die schilderijen van oude meesters? 

Wie in het buitenland op zoek gaat naar Vlaamse kunst komt vaak terecht in de grote bekende mu­sea: het Prado in Madrid, het Kunsthistorisches Museum in Wenen, de Hermitage in Sint-Peters­burg, de National Gallery in Londen... Maar ook in onverwachte landen en in kleinere steden zijn belangrijke collecties Vlaamse kunst aanwezig. Om die op het spoor te komen is de webstek van CODART de ideale start.

Willem Elias heeft zijn jongste boek niet meteen een meeslepende titel meegegeven. Oordeel zelf: Aspecten van de Belgische Kunst na '45; Deel I. Hij doet mij denken aan de duffe omschrijvingen  van universiteitscursussen uit ver vervlogen pre-achtenzestigtijden. Van Willem Elias weten wij dat hij professor is en dan vrezen wij even dat dit de zoveelste droge uitgave is van wat ooit een bevlogen college was. Gelukkig is dit allemaal bedrieglijke schijn.

Met het erfgoeddecreet van 2004 plaatste de Vlaam­se Gemeenschap erfgoed hoog op de culturele agen­da. De bijbehorende subsidies stimuleerden steden en gemeenten om de zorg voor, en ontsluiting van erfgoed ter harte te nemen. Maar ook op provinciaal niveau werden allerlei initiatieven ontwikkeld rond e-erfgoed.

Dat het administratief gebouw van Douane en Accijnzen aan het Antwerpse Kattendijkdok een museum herbergt dat de geschiedenis van het beroep schetst, is niet zo verwonderlijk. Maar de collectie in beslag genomen goederen is ronduit verbijsterend.

Een reusachtige foto van twee afgeleefde mannen siert de voorgevel van het SMAK. Ze proberen stram in de houding te staan, met fier geheven hoofd. Zelfs die inspanning lijkt al te veel. De tijd deed zijn werk. De ruggen zijn gekromd, de handen stijf van de reuma; zelfs de fiere blik is vervlogen tijd. Dit zijn de zielige helden van Sergej Bratkov.

Koen van den Broek is geboren in 1973 te Bree. Hij ging architectuur studeren aan de KU Leuven. Het was een studie die hem niet echt lag en hij besluit naar de Antwerpse Academie te gaan. Daar hield hij het twee jaar vol, men zag er voor hem niet echt een kunstenaarsrol weggelegd en raadde hem ten zeerste aan om het instituut in te ruilen voor een andere opleiding. Fred Bervoets is zowat de enige die gelooft in zijn artistieke mogelijkheden.

Onlangs zette minister Anciaux definitief het licht op groen voor de steun aan het toekomstige Museum aan de Stroom. Niet minder dan € 21 miljoen trekt de Vlaamse regering hiervoor uit.

Schoonselhof is voor Antwerpen wat Père-Lachaise is voor Parijs: een unieke begraafplaats waar beroemde maar ook onbekende stadsgenoten hun laatste rustplaats hebben gevonden en nog steeds vinden.

Een wandeling tussen de mummies en de amforen, de weefgetouwen en de droogzwierders, de rugzakvliegtuigjes en de poetsgarnalen, de Iguanodons van Bernissart en de afvalkuilen van een Gallo-Romeinse nederzetting. En tussen de waarschijnlijk grootste schatten die een museum kan hebben: de jonge bezoekers zelf.

• Het Museum Dr. Guislain in Gent durft het aan om het begrip pijn en pijnbestrijding in zijn cultureel-historische context te plaatsen
• Het Middelheimpaviljoen is één van de meest geslaagde verwezenlijkingen van Bream

Manfred Sellink over Vlaamse meestertekeningen uit Boijmans Van Beuningen in Arentshuis: "Je zit op de huid van de denkende en tandenkarsende kunstenaar".

'Jong geleerd is oud gedaan' geldt ook voor cultuurparticipatie, zo blijkt uit onderzoek. Daarom startte CultuurNet Vlaanderen met een ludieke campagne die het bestaande aanbod voor kinderen in de schijnwerpers plaatst