Lang voor de Nederlandse dichter Bertus Aafjes zijn legendarische voetreis naar Rome ondernam, trokken vanuit Noord-Europa en vanuit onze streken talloze kunstenaars, schrijvers, religieuzen en anonieme gelukzoekers naar Italië. 

Wanneer Daan Rau voor Openbaar Kunstbezit Vlaanderen het atelier van Philip Van Isacker (°1949) binnenkomt, staat het daar, meer dan levensgroot: De man die zijn evenwicht zoekt. Het is een schitterend, ontroerend werk dat sterk refereert aan beelden uit de tijd van de overgang tussen renaissance en barok.

Voorovergebogen, naakte figuren, die niet hun gezicht, maar hun achterste tonen zijn de opvallendste gasten in de Royal Palms Beach Club van Vincent Geyskens (°1971). Ze duiken zowel alleen als in gezelschap op in de gelijknamige monografie, die de nagelnieuwe uitgeverij VdHBooks aan de in Brussel residerende kunstenaar wijdt.

Erfgoed Vlaanderen werd in 1994 opgericht met als ambitieus doel een oplossing te beiden voor probleemmonumenten. In dertien jaar tijd nam de organisatie evenveel monumenten in beheer. Ze restaureerde ze, gaf ze een nieuwe bestemming en stelde ze open. In 2001 verruimde de missie van Erfgoed Vlaanderen. 

'Wat doet een antiek plantenboek op Ebay?' kopte een krant eind april op haar cultuurpagina's. Aanleiding voor het artikel was de cyberveiling van een Cruydt-Boeck van Rembert Dodoens. Dit is echter niet het eerste, en zeker niet het laatste antiquarisch werk dat zijn weg vindt naar het internet. 

Hoe kun je als museum een imago van provinciale dufheid van je afschudden? Afvoeren en iets nieuws bedenken. En dat is net wat in Bergen is gebeurd. Het Musée des Beaux-Arts werd afgebroken en door een heldere kunsttempel vervangen. Een nieuwe start onder een nieuwe klinkende naam: BAM!

Met het Glazen Huis is Lommel een attractie en een centrum rijker. Wie het plaatsje bezoekt, kan het gloednieuwe gebouw nauwelijks ontlopen. Zijn kegelvormige spits priemt opzichtig een gat in de wolken en markeert overweldigend de skyline van het sluimerende Limburgse stadje.

Straks zijn haar drie zonen afgestudeerd en gaan ze het huis uit. Ria Verhaeghe heeft haar artistieke carrière lang ondergeschikt gemaakt aan haar taak als moeder. Ze is dan ook een laatbloeier, een vrouw die niet zo nodig in the picture hoeft te staan, maar die op een rustige manier haar ding doet. 

In de beleving van kunst staat de kwaliteit van de waarneming centraal. Anderzijds doet de kunstenaar er alles aan om die waarneming in één bepaalde richting te stuwen. Als hij het goed aan boord legt, zeg maar als hij voldoende talent heeft, moet hij er dus in slagen onze blik met de zijne te laten samenvallen.

Voor uw eerste olifant of walvis moest u in de zestiende eeuw in Antwerpen zijn. Levend, opgezet in een rariteitenkabinet, of in een vers gedrukt boek. Deze zomer roept het Museum Plantin-Moretus/Prentenkabinet die wereld terug op.

Het huis van Marieke Pauwels in een zonnige straat in Borgerhout staat nog behoorlijk overhoop met alle teruggekeerde werken van haar jongste tentoonstelling te Gent. En straks moet ze voor een maand naar 's-Hertogenbosch voor een project in het Europees Keramisch Werkcentrum. 

Joseph Beuys, die nogal wat musea gezien heeft, noemde het Museum voor Schone Kunsten aan het Citadelpark te Gent één van de mooiste die hij kende. Dat museum is een aantal jaren gesloten geweest voor renovatiewerken. Straks gaat het in volle glorie weer open.

• België in de 17de eeuw en De Spaanse Nederlanden en het Prinsbisdom Luik. Het tweedelig boek heeft de ambitie het standaardwerk voor die periode te zijn. 
• Kunstcollectie van de Provincie Antwerpen. Sinds 1971, toen het nieuwe provinciehuis in gebruik werd genomen, verzamelt de provincie Antwerpen kunst.

Wanneer ik het hek openduw en het pad opga, kom ik voor een boom te staan midden op de weg. (Ik vraag me af wat er eerst was: het pad of de boom?) Ik loop verder en zie een heel bijzonder huis. De smalste zijgevel is rond. Een vrouw doet open en overspoelt me met de warmte van daarbinnen. Dit is het huis van Jan De Wachter.

Het is niet toevallig Gors-Opleeuw waar Jos Gyselinck, celhoofd Onroerend Erfgoed Limburg, ons naartoe brengt. Samen met Kerkom was het de eerste gemeente in Limburg die als dorpsgezicht beschermd werd sinds het decreet van 1976  dat toeliet.

Terwijl de andere Vlaamse grootsteden hun OCMW-collectie in een voormalig gasthuis of in een oud godshuis hebben ondergebracht, bevindt de Brusselse verzameling zich hoog in een administratief gebouw, vlak bij het Sint-Pietersziekenhuis in de Marollenwijk.