KADOC is een instelling die zich toelegt op erfgoedzorg. Het Centrum is actief op het vlak van prospectie, bewaring, ontsluiting en terbeschikkingstelling van zeer diverse materiële en immateriële erfgoedcategorieën. Dit gebeurt op professionele en toekomstgerichte wijze, conform de regels bepaald door de archivistiek en de documentatiewetenschappen.

Het 83 meter hoge Belfort uit de 13e eeuw is een van de drie iconische torens van Brugge, samen met de torens van de Onze-lieve-Vrouwekerk en de Sint-Salvatorskathedraal. De Brugse Hallen en Belfort zijn beschermd monument en erkend als werelderfgoed.

Op 4 augustus 1914 trekken de eerste Duitse troepen de Belgische grens over. Hun opmars zal pas eindigen in november: niet zoals gepland in Parijs, maar in Nieuwpoort, achter de ondergelopen IJzervlakte.

Europa heeft vele vaders, maar de cisterciënzers zijn er zeker een van. Het museum (een all weather-site!) laat aan de hand van eigentijdse presentatietechnieken de verdwenen cisterciënzerabdij OLV Ten Duinen herleven. 

De privécollectie bevat intussen 90 verschillende fietsen, reclameborden, taksplaten, merkplaatjes en tal van rariteiten uit de fietswereld die teruggaan tot het jaar 1820. 

In dit stadspaleis woonde Pieter Paul Rubens met zijn gezin. Hier schildert hij met zijn collega’s en assistenten. Het Rubenshuis heeft niet alleen een interessante collectie, maar toont ook hoe de meester leefde en werkte.

Het Design Museum Brussels werd geopend na de aankoop door het Atomium van de Plastic Design Collection. Het ADAM - Brussels Design Museum biedt een innovatieve en verrassende blik zowel op het plastic design van de jaren vijftig tot heden (permanente tentoonstelling /Plastic Design Collection) als op andere vormen van design; alle periodes, vormen, materies en thema’s samen (tijdelijke tentoonstellingen).

In 1550, dankzij het huwelijk van Anne de Nassau met Guillaume de Metternich, werd Reinhardstein eigendom van deze belangrijke Rijnlandse familie die het Kasteel zal bezitten tot de Franse Revolutie. De jaarlijkse middeleeuwse feesten worden door thema weekenden, voor groot en klein, aan bod gebracht.

De begijnen, wie waren ze? Hoe leefden ze? Waarom kozen ze voor hun typische leven? Hoe beleden ze hun geloof? In een stukje Cultureel Werelderfgoed – het begijnhof van Turnhout staat sinds 1998 op de gelijknamige Unesco-lijst – biedt dit intieme museum een antwoord op deze vragen.

De huidige Protestantse gemeenschap kreeg haar kerkgebouw aan de Brabantdam tijdens het bewind van Koning Willem I in 1815. In deze kerk vinden regelmatig tijdelijke tentoonstellingen plaats.

De industriële ontwikkeling van de laatste 300 jaar van Groot-Rumst wordt beheerst door een bijzondere geologische situatie: de aanwezigheid van dikke kleilagen, gelegen zo goed als aan de oppervlakte. Klei die zich vormde vanaf 33 miljoen jaar geleden. Nu de meeste steenbakkerijen gesloten zijn wil de gemeente deze geschiedenis zichtbaar houden. 

Gierende banden, kraaienpoten, sluikstokers, botersmokkelaars, cocaïneballetjes, namaak… Het museum belicht louche zaakjes aan de (vroegere) grenzen van ons ‘doorvoerlandje’ en richt zich op de werking van de diensten die daartegen optraden: douane en accijnzen. 

Alveringem is het dorp van de controversiële priester-dichter Cyriel Verschaeve. Er wordt ingezoomd op de verschillende aspecten van zijn leven: de Vlaamse Beweging, zijn rol als kapelaan maar ook de naoorlogse periode met zijn radicalisering en collaboratie. 

Het museum is sedert 1963 ondergebracht in het 18de-eeuwse grottencomplex van het Boekenbergpark in Deurne. De onderaardse zalen en gangen herbergen een permanente tentoonstelling met als hoofdthema’s paleontologie, mineralogie, archeologie en prehistorie.

Op de zolderverdieping van het Stadhuis in Charleroi wordt, in een keurig museum hoog en droog onder de balken, de nagedachtenis aan Jules Destrée in ere gehouden. Hij ging de geschiedenis in met volgende zinsnede uit zijn open brief aan koning Albert I: “Sire, u regeert over twee volkeren. In België zijn er de Walen en de Vlamingen; er zijn geen Belgen”. 

In Cultuurcentrum De Werft vinden regelmatig tijdelijke tentoonstellingen plaats.

Al in de middeleeuwen werd op Altenberg in Kelmis calamine gedolven om er koper van te maken. In het museum reis je op twee verdiepingen terug in de tijd met behulp van audiogidsen. Je zult personages ontmoeten die dit verhaal hebben gemaakt. Laat u inspireren door een internationale industriële sage en de Neutral Moresneter-specialiteiten.

Het Waterkasteel van Moorsel nabij Aalst vormt een pareltje van renaissance-architectuur, gelegen op de zuidflank van de Eksterberg. De vier indrukwekkende, bakstenen en symmetrisch ingedeelde vleugels zijn opgetrokken rond een ruim binnenplein en worden omgeven door een gracht die van bij aanvang het kasteel beschermd heeft. 

De gereconstrueerde historische herberg samen met een filmprojectie dompelen u onder in de warme ‘ambiance’ van de wereld van het kaatsspel. 

Binnen de Universiteit Gent is in 2018 het onderzoeks- en onderwijscentrum VANDENHOVE geopend dat zich richt op het raakvlak tussen architectuur en kunst. Het is opgericht op basis van een belangrijke schenking kunstwerken van het eind van de twintigste eeuw door de Luikse architect Charles Vandenhove.

Het Red Star Line Museum is ondergebracht in de gerestaureerde vertrekloodsen van de scheepvaartmaatschappij. In deze gebouwen werden de landverhuizers die naar Amerika wilden, gecontroleerd. Hier werd beslist wie mocht vertrekken en wie moest achterblijven. 

La Maison du Sucre is ondergebracht in het oude treinstation van Frasnes-les-Anvaing. Aan de hand van films, uitstalramen en didactische panelen, ontdekt u tal van onderwerpen die van dichtbij of van ver iets met suiker te maken hebben.

Het Sint-Felixpakhuis is één van de meest tot de verbeelding sprekende voorbeelden, van pakhuizen uit de 19e eeuw. In 1860 werd het gebouwd als opslagplaats voor bulkgoederen als koffie, graan, kaas en tabak.  Na een grondige renovatie in 2006 springen de schitterende lichtstraat en moderne architectuur onmiddellijk in het oog. 

Ken je de coelacant (spreek uit: ‘selakant’)? In 1981 haalde die het nieuws toen er een werd gevangen. Het gaat om een vis die verwant is met wervelachtige landdieren en die sinds zowat 400 miljoen jaar niet meer evolueerde. Tot 1938 was hij onbekend. Je kunt deze ‘primitieve’ vis zien in dit museum, dat aan het dierenrijk is gewijd.