Archief

Fritz Mayer van den Bergh (1858-1901) was een grootmeester in het verzamelen van kunstvoorwerpen. Onbevooroordeeld en zonder concurrentie van medeverzamelaars kocht hij zowel een buste van Serapis, een marmerbeeld van de Griekse halfgod van de geneeskunde Asklepios, een Cypriotische snavelkan als ivoren reliëfs, wandtapijten ... Het Museum Mayer van den Bergh dwingt bewondering af omdat dit museum bestaat uit een 20-jarige verzameling van slechts één persoon.

Bij de titel van deze aflevering vraagt U zich wellicht af wat dit alles met Vlaanderen te maken heeft. Duidelijk niet erg veel, behalve dan het feit dat er zich toch een vrij belangrijk aantal oosterse werken bevinden in onze openbare en privé collecties, jammer genoeg dikwijls in niet al te beste toestand.

ledereen in Vlaanderen en Nederland kent wel dat verhaal uit het Nieuwe Testament over Jezus Christus, die eerst door de Joden op een ezel, als een koning, in Jeruzalem werd onthaald, maar kort daarop door de Romeinse bezetter zou zijn gekruisigd; Jezus Christus wordt door sommigen als zoon van god beschouwd. 

Een Duits humorist schreef eens: 'Het belangrijkste aan een zeef zijn de gaten...' Van een muziekinstrument zou men ongeveer hetzelfde kunnen zeggen: het belangrijkste is wat je niet kan zien (maar horen), met name de muziek. 

Europa was tijdens de voorbije twee eeuwen (andermaal) de bakermat van een wereldbepalend nieuw cultuurfenomeen: het ontstaan van een industriële cultuur. De oude natuurlijke vormen van drijfkracht (wind, water of de spierkracht van mensen en dieren) werden vervangen.

De bedoeling van deze aflevering is een degelijke informatie te brengen over een belangrijk maar minder goed gekend begrip in de architectuurgeschiedenis van onze gewesten: de Brabantse gotiek, met aandacht voor de ontwikkeling van de stedebouwkundige en architecturale contexten, de talrijke bekende bouwmeesters en anonieme bouwvakkers. 

Henriette met de grote hoed is een van de meest populaire portretten uit de verzameling schilderkunst uit de negentiende eeuw van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel. Het is ook een van de beste doeken, die de jong gestorven schilder Henri Evenepoel heeft gemaakt.

Toen in 1848 een golf van revolutie over Europa was gegaan, was het proletariaat bezig zich op te richten uit het stof. In Frankrijk werd dit door een groep socialistisch denkende kunstenaars ondertekend en zij waagden het, op straffe van verbanning uit de gevestigde kunstorde, om de eenvoudige arbeider tot onderwerp van hun kunst te 'verheffen'.