Archief

Bij de gelijknamige expo van Michiel Hendryckx (1951) in de Gentse Sint-Pietersabdij hoort een fraai fotoboek. In een korte inleiding schrijft fotograaf Hendryckx dat het geen carrièreoverzicht is, maar dat het een keuze is uit beelden die “kwamen bovendrijven”.

Tien pasgeboren baby’s uit albast liggen onder een couveuse in plexiglas op een roestvrijstalen tafel. Ze vormen een strakke rij, versterkt door de belichting. Het oogt steriel en kil. Waarom liggen de baby’s daar? Wat is er aan de hand?

In het voetspoor van Judith Vanistendael en Eva Mouton timmert een nieuwe generatie vrouwelijke striptekenaars aan de weg. Lisa Van der Auwera is een van hen. Zij debuteerde onlangs met een graphic novel. 

In het werk van Ommery De Zutter is kunst geen resultaat, maar een bevraging. Hij vertrekt vanuit de logica van de architectuur, maar schudt die vervolgens als een slangenhuid af. Wat rest is ruimte die niet langer gebouwd wordt, maar zich ontvouwt.