OKV2022.3 60ste jaargang

Op 7 juli 2009 werd de filmcollectie van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika, beter bekend als Witte Paters, beschermd als Topstuk van de Vlaamse Gemeenschap. De films, die recent werden gerestaureerd en gedigitaliseerd, zijn in bewaring bij KADOC.

Klassieke naslagwerken weten vaak geen raad met kunstenaars die niet netjes in een hokje passen. Zo een curieus buitenbeentje is de Belgische schilder Anto-Carte (1886-1954). Voor de Vlaamse kunsthistorici en verzamelaars is hij een Waalse ‘regionale’ kunstenaar, voor avant-gardecritici was hij een al te klassieke meester, zelfs een slaafse discipel van Bruegel. Inderdaad, Anto-Carte is geen beeldenstormer.

Dankzij haar Erfgoedfonds kon de Koning Boudewijnstichting de hanger Medusa (1898) van Philippe Wolfers (1858-1929) aankopen en in bruikleen geven aan het Museum Kunst & Geschiedenis in Brussel.

Aarzelend bel ik aan bij wat aan de buitenkant oogt als een groot magazijn. Gelukkig ben ik op het juiste adres, en Kristina Engels, mijn gastvrouw en tourgids van vandaag laat me enthousiast binnen. Ze verzekert me nog dat de lift in prima staat is, als ik al aan mijn klautertocht van vier verdiepingen ben gestart.

Jonas Danckers en Bernard Van den Driessche graven naar de kern van het huidige Didactische Museum Archeologie van de KU Leuven en komen uit in de politieke en religieuze ontwikkelingen van de jonge Belgische staat. Spanningen tussen katholieken en liberalen leidden tot de Katholieke Congressen in Mechelen over hoe de Kerk haar invloed op alle domeinen van de samenleving kon versterken. Tijdens een discussie op het eerste congres in 1863 over de rol van de christelijke kunst werd de basis gelegd voor de oprichting van de leerstoel christelijke archeologie aan de Leuvense universiteit.

Vooral het ongerepte, de afwezigheid van de mens laat bij jezelf het besef groeien van de eigen kwetsbaarheid en kleinheid.