Archief

Vanaf de jaren twintig van de 15de eeuw ontwikkelde zich in de beeldende kunsten van de gebieden ten noorden van de Alpen een nieuwe vormentaal die zo karakteristiek en onderscheidend was dat de kunstgeschiedenis haar situeerde in een eigen stijlperiode: de laat-gotiek.

Het is een klare, ijskoude dag wanneer ik Vincent Geyskens ontmoet in zijn even ijskoude atelier op de zolderverdieping van een winkelpand ergens in Ukkel. Aan de clichés wordt voldaan. Alleen: de kunstenaar wóónt hier niet, hij komt hier enkel werken.

Het schilderij De oude vismijn in 1882 van Edgard Farasyn, een stuk uit de collectie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen, is recent behandeld in het restauratieatelier van het museum. Dit was meteen de aanleiding voor een diepgaand onderzoek naar het ontstaansproces van het schilderij. 

Het is niet alleen een mooi boek voor de salontafel geworden, het is een boek waarin je met graagte leest en waarin je vooral heel veel verneemt over de kunstenaar, zijn entourage en zijn tijd. Auteur is Peter Pauwels, ere-notaris en kunsthistoricus. Het boek is geen catalogus maar een meeslepend verhaal over het leven van een interessante en ooit succesrijke kunstenaar.

"Ik breng de kunst naar de mensen. Als ze prikkelt, komen de mensen misschien terug naar de kunst," zegt Willy Van den Bussche, commissaris-generaal van Beaufort 2006, de tweede triënnale voor hedendaagse kunst van De Panne tot Knokke-Heist. 

Onze grote musea voor schone kunsten hebben het niet altijd gemakkelijk. Ze erfden een infrastructuur uit de negentiende eeuw die niet beantwoordt aan de verlangens van een hedendaags museumbezoeker. Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen blijft niet bij de pakken zitten en opende zopas acht volledig vernieuwde tentoonstellingszalen.