De tentoonstelling Léon Spilliaert – De Oorsprong van het Beeld toont hoe het creatief proces van schets en tekening een ondersteunende rol speelde bij het tot stand komen van originele prenten en gravures in Spilliaerts oeuvre.
Als jonge tekenaar bleef Spilliaert stilstaan bij gevoelens zoals liefde en dood, eenzaamheid, verlangen en schaamte en wierp hij een bezielde blik op de relaties tussen de man en de vrouw en tussen de mensen onderling.
Daarbij illustreerde hij ook in kleine genuanceerde zelfportretten, eenvoudig met potlood en inkt, als zovele snapshots, de evolutie van zijn eigen zelfbeeld. Deze kritisch momentane en veelal zeer spontane aantekeningen vertegenwoordigen subtiel de diepere intieme ontledingen van zijn innerlijk getormenteerde geest.
Voor het eerst worden hier uitzonderlijke werken uit privéverzamelingen (weer) samen gebracht die voor velen een herontdekking van het werk van de kunstenaar zullen betekenen.
