De Boghossianstichting presenteeert de werken van de laureaten van de Internationale Prijs 2024.
Deze tentoonstelling brengt drie unieke werelden bijeen en huldigt de creativiteit van Kate Crawford en Vladan Joler, Kim Mupangilaï en Joy Harvey, de laureaten van dit jaar in de disciplines Beeldende kunsten, Design en Juwelierskunst.
Met hun creaties dragen ze allen bij tot een groter wederzijds begrip tussen culturen.
In de tuin van de Villa Empain strekt zich het monumentaal werk, de spectaculaire installatie Calculating Empires op 23 meters van het duo Kate Crawford en Vladan Joler uit, internationale onderzoekers en kunstenaars. Hun onderzoek belicht de sociale, ecologische en economische kosten van AI. Met deze boeiende kaart, onderzoeken de kunstenaars vijf eeuwen van kolonialisme, automatisering en centralisatie. Het project doet ons nadenken over netwerken van arbeid, middelen en controle die onze verbonden wereld vormgeven.
In het voormalige Secretariaat van baron Empain belichten de creaties van Kim Mupangilaï en Joy Harvey de link tussen erfgoed en innovatie.
Kim Mupangilaï, Belgisch-Congolese ontwerpster, paart de esthetiek van de Belgische art nouveau aan de Congolese kunst om zo nieuwe culturele verhalen te creëren. De Bina Chair (2023) gemaakt van teak, raffia en vulkanisch steen, stelt de gangbare perceptie van evenwicht en stabiliteit in vraag en belichaamt de fusie van haar culturele roots. Ook gemaakt van teak, met een lampenkap van bananenvezelpapier, de Bina Lamp (2023) is een ode aan de blijvende geest en het cultureel erfgoed van Afrikaanse vrouwen. Ze brengt op abstracte wijze een hulde aan de prekoloniale Afrikaanse kapsels – symbolen van identiteit en schoonheid.
De juwelen van Joy Harvey combineren Florentijnse edelsmeedkunst met Armeense technieken en digitale innovatie. Flower wreath laat zien hoe ze zowel traditionele als moderne technieken beheerst. De krans creëert een contrast tussen de geïdealiseerde schoonheid van gepolijst goud en de bloemen van natuurlijk, onvolmaakt messing, en symboliseert zo meteen ook de complementaire relatie tussen jeugd en ouder worden. Met deze werken zoomt Harvey in op de culturele obsessie met perfectie en jeugdigheid, terwijl ze tegelijk ook het belang van ouder worden en onvolmaaktheid benadrukt
