Sculpturen van George Minne, die rouw, lichamelijkheid en emotionele verbondenheid verkennen, staan in dialoog met het ritmische en intuïtieve werk van Libasse Ka over beweging en transformatie.
De tentoonstelling De Verloren Zoon is een uitzonderlijke focustentoonstelling over George Minne.
In 1931 verloren Jules Dhondt en Irma Dhaenens hun enige zoon. Rond diezelfde periode toonde beeldhouwer George Minne De Verloren Zoon voor het eerst, een aangrijpende voorstelling van een vader en zoon in een intense, intieme omhelzing die afwijkt van de traditionele bijbelse iconografie.
De tentoonstelling brengt werk van Minne uit de eigen collectie van het museum samen met belangrijke bruiklenen, waaronder zelden getoonde sculpturen en tekeningen waarin thema’s als rouw, lichamelijkheid en emotionele verbondenheid centraal staan.
