Archief

De bedoeling van deze aflevering is een degelijke informatie te brengen over een belangrijk maar minder goed gekend begrip in de architectuurgeschiedenis van onze gewesten: de Brabantse gotiek, met aandacht voor de ontwikkeling van de stedebouwkundige en architecturale contexten, de talrijke bekende bouwmeesters en anonieme bouwvakkers. 

Henriette met de grote hoed is een van de meest populaire portretten uit de verzameling schilderkunst uit de negentiende eeuw van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel. Het is ook een van de beste doeken, die de jong gestorven schilder Henri Evenepoel heeft gemaakt.

Toen in 1848 een golf van revolutie over Europa was gegaan, was het proletariaat bezig zich op te richten uit het stof. In Frankrijk werd dit door een groep socialistisch denkende kunstenaars ondertekend en zij waagden het, op straffe van verbanning uit de gevestigde kunstorde, om de eenvoudige arbeider tot onderwerp van hun kunst te 'verheffen'.

Na een periode, waarin Constant meestal dieren- en mensenfiguren schilderde komen in de jaren vijftig de verschrikkingen van de oorlog blijkbaar weer bij hem boven, zoals ook in dit schilderij. De mentaliteit van waaruit en de vorm waarin het geschilderd is werd experimenteel genoemd.

Wanneer een kunstenaar door middel van zijn werk iets wil zeggen van algemene strekking en wanneer hij wil dat datgene wat hij te zeggen heeft verstaanbaar is dan staan hem in ieder geval twee dingen te doen. Hij moet gebruik maken van algemeen bekende symbolen en hij moet dit doen op een manier die de aandacht trekt. Richard van der Spek doet beide.

Een blik op dit werk, en de kijker kijkt en kijkt. De kijker wordt een toeschouwer, dit is iemand die kijkt met aandacht. Je blik kan blijven hangen of heen en weer bewegen bij de verschillende aangezichten van deze kindervrienden. Je ziet vijf bijna realistisch geportretteerde personen. 

Rik de Vos heeft doelbewust een dollar als bankbiljet gekozen, om kritiek te leveren op de laatkapitalistische politiek van de Verenigde Staten. 

'Our friendly bombs' is de naam van een manifestatie die Roland Van den Berghe in 1972 op touw zette te New York, in het Museum of Modern Art en in het Whitneymuseum maar ook op de straat, en waarbij hij de wandelaars actief betrok.