Tamara Laï - Silent Noise

Sinds het begin van haar kunstpraktijk (1985) heeft Tamara Laï (geboren in Italië, woont en werkt in Luik) een oeuvre opgebouwd waarin het arsenaal aan multimedia is toegenomen, naargelang haar evolutie en haar ontdekkingen, gaande van video’s en websites over cam&chat-performances en videoconferenties tot een dichtbundel of een cd-rom. Wanneer ze zich aanvankelijk verdiept in schilderkunst en fotografie aan de Académie des Beaux-Arts van Luik en les volgt bij Jacques-Louis Nyst, een van de videokunstpioniers in België, blijft ze vrij onbekend binnen de hedendaagse beeldende kunsten. Hoewel ze aangetrokken is tot het poëtische potentieel dat schuilt in beeld en geluid, in de vorm van fictie en verhaal, heeft Tamara Laï haar toevlucht genomen tot digitale kunst als stimulerende omgeving voor haar artistieke ontplooiing. Haar vergankelijke en participatieve werken, voornamelijk Net Art, zijn opgenomen in officiële selecties van talrijke internationale festivals over de hele wereld. 

Sinds ze een punt gezet heeft achter het maken van websites, cam&chat-performances en videoconferenties, bouwt Tamara Laï al een tiental jaar verder aan haar artistieke traject ‘on the road’, waarbij ze onophoudelijk de wereld rond haar filmt. Zo bouwt ze een voorraad aan beelden op waaruit ze kan putten voor haar ‘video-poëzie’. Philippe Franck, directeur en oprichter van Transcultures en het City Sonic-festival die de digitale kunsten op de voet volgt, ziet er toch de sporen in van het rizomatische narratief, dat eigen is aan de taal die ontwikkeld is door de cd-rom of Web Art: “Het werk van Tamara Laï”, schrijft hij in de tentoonstellingscatalogus, “is een oneindige roadmovie, een omzwerving die snakt naar een anders-zijn dat evolueert, terwijl het overeenkomsten zoekt tussen diverse plekken, steden, landschappen, landen en culturen van hier en elders. Ze vertelt ons over onze diversiteit, over wat ze verrukkelijk vindt maar ook wat haar zorgen baart, over haar gevoelens en haar vragen … zoals in een logboek met meerdere gegevens, een hypertekstueel verhaal, zonder begin of einde.”