De sculpturen van Sofi van Saltbommel (°Brussel, 1973) ontstaan uit klei, de oorspronkelijke matrix die ze mengt met textiel en diverse andere materialen. Deze hybride vormen, die van het sacrale naar het profane glijden, roepen mythen, rituelen en carnavals op en balanceren tussen het groteske en het poëtische. Er komt een dierlijkheid naar voren, die zowel onze wildheid als onze kwetsbaarheid weerspiegelt. Elke sculptuur wordt zo een open raadsel, een reflectie van onze meervoudige en ongrijpbare menselijkheid.
Sofi van Saltbommel studeerde af aan de Kunstacademie van Elsene en brengt hybride vormen tot leven, het resultaat van de combinatie van keramiek en stof. Gekleurde aardemaskers, getrimd en gekleed, bijna klaar om op te zetten ... of gewoon om ons te beschermen. De toiletten worden gedragen en neergezet, lichamen van aarde en vodden. Speelse landschappen van een eindeloze stoet van vruchtbare en denkbeeldige mengsels tot in het oneindige. De lichamen zonder staart of kop ... of liever gezegd met!