Rabih Mroué

Rabih Mroué

Images Mon Amour is de eerste solotentoonstelling van de Libanese multidisciplinair kunstenaar Rabih Mroué (LBN, 1967) in België. Mroués geëngageerde kunstpraktijk bevraagt hoe beelden uit conflictgebieden in de media gebruikt worden en hoe die onze perceptie beïnvloeden. Met monumentale videowerken, intieme schetsen, geluidswerken en collages van krantenknipsels biedt hij een autobiografische en mediakritische kijk op de wereld. 

Kunsthal Extra City is gehuisvest in een voormalige dominicanenkerk. Het imposante videowerk Images Mon Amour staat centraal in deze architecturale ruimte. Deze overzichtstentoonstelling brengt er een tiental werken samen, waaronder Eye vs Eye, dat te zien was tijdens Documenta en drie nieuwe producties. Mroués toegankelijke oeuvre vertrekt vanuit complexe kwesties in het Midden-Oosten en weet die op een universele manier te vertalen. De kunstenaar stelt daarbij fundamentele vragen over de rol van de auteur en houdt een pleidooi voor een pluralistische kijk op het verleden. 

Mroué is in ons land vooral bekend als theaterregisseur en om zijn grensverleggende non-academic lecture performances, maar zijn praktijk gaat veel breder en is sterk autobiografisch geïnspireerd. Hij groeide op in Libanon tijdens de burgeroorlog en ook al woont hij sinds 2013 in Berlijn, zowel zijn oeuvre als zijn engagement is nog steeds sterk vervlochten met de regio. Zo is hij medeoprichter van het Beirut Art Center en werkte hij vijftien jaar lang als schrijver en regisseur voor een Libanese tv-zender. Dit illustreert zijn fascinatie voor het gebruik van beelden uit het nieuws en uit media in het algemeen. 

‘The past is never dead. It’s not even past’, schreef William Faulkner in zijn meesterwerk Requiem for a Nun. Een concept dat Mroué al jaren achtervolgt. Veel van zijn werken vertrekken van een collectie van honderden kranten die hij verzamelde tussen 2006 en 2016. Kranten uit Libanon, Syrië en andere landen uit het Midden-Oosten, waarin onder andere verslag gedaan werd van de Israëlisch-Libanese oorlog van 2006, de start van de Arabische Lente in de regio in 2011 en de oorlog in Syrië die daarop volgde. 

Centraal staat steeds de blik op de wereld die de media ons aanreiken. Mroué vult zijn archief van krantenknipsels aan met onder meer YouTube-fragmenten van burgerjournalisten en militair beeldmateriaal van drones. Zijn werk gaat over collectieve herinneringen, maar ook over collectief geheugenverlies. De titel van de tentoonstelling is ontleend aan het videowerk Images Mon Amour, dat verwijst naar Hiroshima Mon Amour (1959) van regisseur Alain Resnais en scenarioschrijver Marguerite Duras. Net zoals die film stelt Mroués werk het eenzijdige karakter van geschiedschrijving aan de kaak en herdefinieert hij de positie van de kijker daarin. 

 
Rabih Mroué (LBN, 1967) is acteur, regisseur, toneelschrijver, beeldend kunstenaar en redacteur voor The Drama Review, New York. Hij had solotentoonstellingen in MoMA New York, Documenta Kassel, BAK Utrecht en recent in KW Berlijn. Hij is medeoprichter van het Beirut Art Center en momenteel geassocieerd directeur van de Münchner Kammerspiele. 

Tentoonstellingen in hetzelfde museum