Jacques Aron (Antwerpen, 1933). Als architect en stedenbouwkundige doceerde hij de geschiedenis en theorie van beide disciplines. Tijdens zijn leraarschap in het Hoger Onderwijs heeft hij zich toegelegd op het schrijven en de beeldende kunsten. Hij is tevens auteur van talrijke werken over architectuur, filosofie, Joodse identiteit en lotsbestemming, met name in landen met een Germaanse cultuur.
Vanaf de jaren negentig maakt hij collages, eerst op papier, maar al snel digitaal. Deze artistieke praktijk vervolledigt zijn zoektocht naar een allesomvattende filosofische opvatting over de lotsbestemming van de Europese Joden.
Deze artistieke autodidact met een passie voor de westerse schilderkunst en haar geschiedenis greep een kans aan om creatief aan de slag te gaan: een beeldhouwwerk op het strand van Oostende. Kunstenaar Kris Martin plaatste daar een werk in geoxideerd staal dat de vorm aanneemt van de omlijsting van de polyptiek van het Lam Gods van de gebroeders Van Eyck.
Het strandaltaar in Oostende is een knipoog naar de naam die Kris Martin gaf aan zijn sculptuur op het strand voor het Thermenhotel. Strandwandelaars kunnen dit lege kader gebruiken om er verschillende zeegezichten in te plaatsen die mee evolueren met het licht van de dag en de seizoenen.
Maar misschien blijft dit werk voor sommigen een mysterie, anderen gebruiken de structuur misschien voor lichaamsoefeningen, voor een foto als souvenir of voor een zelfportret in deze tijden van selfies?
In deze reeks collages brengt Aron het idee van het lege kader in verband met dat van de dood van God, zoals Nietzsche dit heeft geschreven. Het gapende kader prikkelt de verbeelding van de collagekunstenaar om er een veelheid van thema’s in te plaatsen, die soms zijn ontleend aan werken van andere beroemde schilders zoals Ensor, Magritte, Bruegel, Poussin, Géricault, Millet en anderen, die met veel humor zij aan zij lopen met personages van de gebroeders Van Eyck of met nog andere thema’s uit zijn grote literaire cultuur.
De verschillende werken van deze tentoonstelling nodigen de bezoeker uit om te ontdekken welke kunstenaars in welke collages voorkomen.
