Na een eerste presentatie in het Musée Nicéphore Niépce is de tentoonstelling Erased te zien in het Musée de la Photographie. Via een 80-tal analoge foto’s, video’s, installaties en persknipsels biedt ze een nieuwe kijk op het werk dat de fotograaf gedurende langere tijd in China maakte, van 1999 tot 2019. Door zijn regelmatige verblijven in het land slaagde Bertrand Meunier erin om gedurende de voorbije twintig jaar de transformaties in China vast te leggen, van de toetreding tot de Wereldhandelsorganisatie (2001) tot de protesten in Hongkong van 2019-2020, voor het land door de covidepidemie dichtging voor buitenlanders.
Een tekst van de journalist Pierre Haski (in de jaren 1990 zes jaar correspondent voor Libération in China) zal een boek over het ‘Chinese’ werk van Bertrand Meunier (bij uitgeverij Atelier EXB) begeleiden en als leidraad dienen voor de scenografie van de tentoonstelling.
Erased is het meesterwerk van Bertrand Meunier. Sinds 1997 reist hij naar China en hij fotografeerde daar hoe het landbouwleven geleidelijk plaatsmaakte voor de industrie, die op haar beurt geleidelijk werd vervangen door de tertiaire economie en de nieuwe technologieën. In Erased laat hij ons de ingrijpende transformaties zien die China in de voorbije dertig jaar onderging, onder impuls van de communistische partij en onder leiding van achtereenvolgens Jiang Zemin (1989-2002), Hu Jintao (2002- 2012) en Xi Jinping (sinds 2012).
Erased volgt de veranderingen in de Chinese samenleving – het zich achtereenvolgens openstellen voor en afsluiten van het kapitalisme, de toenemende controle over de bevolking, de sociale en menselijke gevolgen van de beslissingen van de partij waardoor China zich vandaag economisch, diplomatisch en militair als gelijke van de Verenigde Staten kan beschouwen, naar het voorbeeld van de USSR van vroeger.
Bertrand Meunier
Lid van het collectief Tendance Floue. Bertrand Meunier (°1965 in Nevers, Frankrijk) is de perfecte vertegenwoordiger van een specifieke vorm van Franse documentaire fotografie met een eigenzinnige stijl en een filmische blik, die samengaat met de analoge fotografie, waar het medium meer een instrument is om de wereld te begrijpen dan een opnametechniek. Door zijn veeleisendheid en nauwgezetheid biedt hij de toeschouwer een onopgesmukte kijk op de wereld, die uitnodigt tot vragen stellen en reflecteren.
