André Kertész Elisabeth et André Kertész, vers 1935. Sélection de 2 prises de vues d’après bandes négatives originales 35 mm numérisées.

André Kertész Elisabeth en André Kertész, rond 1935. 

André Kertész - Marcher dans l’image

De blik van André Kertész heeft nieuwe wegen geopend binnen de fotografie van de XXste eeuw. Als geïnspireerde amateur op achttien jaar, vakman wat betreft de optische zoektochten van de Nieuwe Visie op achtentwintig jaar, wegbereider van de media- uitdagingen van de reportage op zesendertig jaar, heeft hij ruim bijgedragen tot de evolutie van het medium. Wanneer meerdere generaties van zijn confraters teruggekeerd zijn naar zijn beelden en zich gevoed hebben met zijn werkwijze, is het voornamelijk omdat hij degene is die, zonder effect of show, de mogelijkheid aangetoond heeft om, tijdens een leven als fotograaf, een sereen werk na te streven, terzijde van de stromingen en in de marge van opdrachten, terwijl hij de vrije loop laat aan het flaneren van de blik.

In 1894 geboren in Boedapest, verblijft hij tussen 1925 en 1936 in Parijs alvorens zich te vestigen in New York, waar hij in 1985 overlijdt. “Ah, Kertész – wij zijn hem veel verschuldigd”, verklaarde Henri Cartier-Bresson vanaf 1962. “Meer misschien dan elke andere fotograaf heeft hij de aparte esthetiek van het draagbare fototoestel begrepen en deze zichtbaar gemaakt”, preciseerde John Szarkowski van het Museum of Modern Art in New York, in 1973. Sindsdien hebben talrijke historici in Kertész de “vader van de fotografie in 24 x 36 mm” erkend, maar geen enkele studie is ertoe gekomen de negatieven uit elkaar te houden die, tussen 1929 en 1936, het begin markeren van zijn gebruik van de Leica, het vernieuwend toe stel waarmee hij zijn fotografische wandelingen, die zijn begrip van de opname vernieuwen, aanvangt. Op het einde van zijn leven heeft Kertész het geheel van zijn beelden toegankelijk gemaakt via een gift van zijn negatieven aan Frankrijk. Vertrekkend van een minutieus onderzoek van de originele negatieven, die vandaag geconserveerd worden door de “Médiathèque de l’architecture et du patrimoine”, tracht deze tentoonstelling zijn erfenis te honoreren en dat unieke moment te vertellen waarop de ontmoeting van een man en een fototoestel de fotograaf toelaat een tot dan onbekende roeping te ontdekken: op het trottoir de aandacht opvangen die ons met elkaar verbindt.  

Cédric de Veigy 

Tentoonstellingen in hetzelfde museum