En toen was ze weg. Monique Gies vertrok van de ene dag op de andere. Ze verliet haar burgerlijke leven en stortte zich op de schilderkunst. Haar werk, dat pas na haar dood werd ontdekt, spreekt over wat je niet kunt benoemen maar wel kunt voelen. Perspectief wordt emotie in dit universum van poppen zonder armen, lege interieurs en flarden zolderkamer die tegelijk tonen en verbergen.
Tevergeefse verstopplekken van Monique Gies in Museum Dr. Guislain
Artikel