Nieuw onderdak voor Panorama de Vries
Artikel
Het Panorama de Vries krijgt een onderkomen in het Turnhoutse stadhuis. Het dertig meter lange schilderij biedt een overzicht van de recente geschiedenis van de stad.
Het woord ‘panorama’ bestaat nog niet zo lang. De term werd in het leven geroepen in 1792 door de Ierse schilder Robert Barker. Hij maakte een ‘allesomvattend schouwspel’ van de Schotse stad Edinburgh. Zijn schilderijen kenden veel bijval: hij bouwde eind 18e eeuw zelfs een cirkelvormig ‘panoramagebouw’, The Panorama of London, waar toeschouwers betaalden om een kopie van hun stad te zien.
Barker was echter niet de eerste die zich bezighield met panorama’s. Hij oogstte zijn succes door de technieken van zijn voorgangers te perfectioneren. Al vanaf de zestiende eeuw poogden kunstenaars om een groot landschap correct en gedetailleerd weer te geven op doek. De Fransman Pierre Prévost – die ondermeer Rome, Amsterdam, Athene en Jeruzalem vertaalde naar het doek – geldt als één van de belangrijkste panoramaschilders.
Het bekendste Belgische panorama is dat van Louis Dumoulin uit 1912. Hij beeldde de Slag bij Waterloo af op een schilderij van twaalf meter hoog en honderdtwintig meter lang. Het panorama is nog steeds te bezichtigen in de rotunda naast de Leeuw van Waterloo.
Panorama De Vries
Turnhout
In de twintigste eeuw werd het panorama grotendeels weggeconcurreerd door het groeiende succes van film en fotografie. Toch trok het in 2012 de aandacht van de Turnhoutse Lau de Vries na een bezoek aan het Panorama Mesdag in Den Haag.
In het kader van Turnhout 2012 – dat toen Cultuurstad van Vlaanderen was – begon hij, zonder schildertechnische voorkennis, aan het Panorama de Vries. Het schilderij biedt een uitzicht over de Antwerpse stad. Het is een gedetailleerd overzicht van de omgeving en de markante gebouwen –historische fabrieken, kerken, torens – die Turnhout rijk is. Daarnaast worden ook de gewone huizen opgenomen in het schilderij: van de Turnhoutse binnenstad tot de nog in aanbouw zijnde wijk Bruyne Stryd. Nog voor de afwerking eind augustus vorig jaar werd het officieel erkend door het Zwitserse International Panorama Council.
Het schilderen van dit acrylwerk nam ongeveer twee jaar in beslag. Tijdens de schilderperiode verhuisde het panorama een aantal keer – van de zolderkamer van de kunstenaar naar het Natuurpuntmuseum en terug – maar vindt vanaf 2015 onderdak op de bovenverdieping van het Turnhoutse stadhuis.
