Deze keer brengt mijn zoektocht naar ‘de passie van het verzamelen’ me bij Leo De Boeck in Steenhuffel, beter bekend als ‘Leofoon’. Zoals zijn bijnaam doet vermoeden verzamelt Leo al meer dan dertig jaar telefoons en bezit hij momenteel een vijfhonderdtal toestellen, van begin twintigste eeuw tot nu. Daarbovenop bezit hij nog een duizendtal andere stukken zoals centrales en telefoonkabels.

Leo’s verzameling is te bezichtigen in zijn privémuseum. In totaal zijn er een viertal telefoniemusea in ons land, maar Leo’s collectie is de enige die ook functioneert en die je zelf interactief kan uittesten. Ik schrik dan ook wanneer een van de toestellen begint rinkelen omdat Leo me opbelt vanuit de andere ruimte.

Louise D'Eer Verzamelaar Leo De Boeck

Het verzamelen startte als een uitloper van Leo’s job. Na zijn studies mechanica begon hij in 1973 bij het bedrijf TELE NORMA (Telefonbau und Normalzeit) van waaruit hij het monteren van grote telefooncentrales in goede banen leidde. Leo’s eerste stuk was een toestel dat dateert
uit de jaren 1950 en dienstdeed in het justitiepaleis tot de afbraak van het telefoniesysteem.

Een van de oudste toestellen die Leo bezit is een telexmachine. De allerlaatste Belgische telex ooit verzonden, net voor de afschaffing van het communicatiemiddel in 2017, was er een van Leo. Deze telex was gericht aan Leo’s moeder en bevatte de boodschap “Een dikke proficiat met je verjaardag”.

Leo legt me vervolgens met veel enthousiasme de geschiedenis van de telefonie en telecommunicatie uit, startend met verhalen over communicatie via rookpluimen en geluidssignalen om vervolgens de eerste mechanische en optische telegrafen toe te lichten. “Met een goede telecommunicatie kon je een oorlog winnen,” deelt Leo me terloops mee.

Louise D'Eer De verzamelaar Leo De Boeck

De passie voor het verzamelen bracht Leo ook op een buitenlandse speurtocht. Op een rommelmarkt in Nantes stuitte Leo op een boek met telegrammen uit het jaar 1943. Het boek bevat 58 telegrammen van Mr. et Mme. Claude Guy Sail uit Pepinster. Leo verrichte drie dagen onderzoek om het koppel op te sporen. Via een gesprek met lokale inwoners in een café op het historisch plein in Theux, kwam hij de nabestaanden op het spoor.

Als afsluiter van de namiddag neemt Leo me mee naar buiten, waar een Engelse telefooncel onmiddellijk in het oog springt. Het gaat om een telefooncel die in 1935 ontworpen is ter ere van het zilveren jubileum van King George V. Leo knapte deze telefooncel zelf op, en maakte daarbij gebruik van de gepatenteerde Engelse telefoonverf.

Wie graag een kijkje wil nemen naar de collectie van Leo kan contact met hem opnemen via leofoon.be.

Download hier de pdf

Leofoon