Silvana Gajardo

'Op deze nacht, in deze wereld' roept beelden op die de eerste migratie-ervaring van de Chileense kunstenares Silvana Gajardo (°Tomé, Chili 1985 - Woont en werkt in Gent ) begeleiden. Zij reflecteert op wat er voor het eerst wordt gezien, wat zij zich angstig had voorgesteld en wat wordt gereconstrueerd op basis van herinneringen die niet weg willen. 
 
Het oversteken van een zee is een letterlijke gebeurtenis in het leven van veel migranten die de reis naar het onbekende delen. Het oversteken van een zee is ook een metaforische ruimte waar veel transformaties en nieuwe manieren ontstaan om de wereld te zien . Dit fragment van nomadisch levenswerk is ontstaan uit haar eigen ervaring in samenwerking met mensen uit haar familie en directe omgeving, met wie ze geïnspireerd raakte en personages bouwt die deelnemen aan haar foto-performance. 

In een donkere kamer droomt ze van die nieuwe vreemde onbekende landschappen, ze droomt van de maan omdat de maan staat voor slaap, verlangen. Zijn fasen vertegenwoordigen de transformaties die ontstaan als je loopt. De donkere kamer is de nacht waar de kunstenares haar toevlucht zoekt nadat zij met de zon heeft gespeeld, de werkelijkheid met licht kneedt en zo een semantische kaart van symbolen en betekenaars configureert die een verhaal zonder vaste grond afbakenen. 
 
Fotografie is voor de kunstenares een medium waarmee ze visuele notities opbouwt die hetzelfde verhaal uitvergroten, meer dan een reeks met een begin en een einde. Dit proces bestaat en produceert niet alleen beelden, maar traceert eerder een proces van betekenis en herbetekenis van wat is geleefd. De beelden begeleiden dus een bewustzijn, een idee over de levensfasen dat zich voortdurend blijft voeden. 
 
Silvana heeft zowel door verschillende landschappen van de wereld gelopen als door fotografietechnieken die ze diepgaand onderzoekt en die fundamentele fasen zijn van het creatieve proces zelf waaruit de beelden worden verkregen. De afgelopen periode heeft zij veel plezier beleefd aan het spelen met zonlicht, cyanotypische chemicaliën en andere kruiden waarmee ze een ruimte van stilte en eenzaamheid onthullen.