De tentoonstelling waarvan de titel, La Vie matérielle een verwijzing is naar het gelijknamige werk van Marguerite Duras, exploreert en verbindt artistieke parcours en persoonlijke belevingen. Het is een dialoog tussen 12 Italiaanse en Belgische kunstenaressen, met als thema de link tussen kunst en het leven.
Zowel het boek van Duras als de kunstwerken van de tentoonstelling worden gekenmerkt door een constante dialoog tussen het gewone alledaagse (met het lichaam als cruciaal onderdeel) en het innerlijke en intieme leven, waarbij een getouwtrek ontstaat tussen de diepste verlangens en de werkelijkheid.
Door organische materialen en alledaagse voorwerpen te hergebruiken, te kruisen, te vervormen of uit hun context te halen en ze een nieuwe invulling te geven die hun gekende gebruik overstijgt, dichten de kunstenaressen van de tentoonstelling de kloof tussen de verschillende kunstdisciplines.
Aan de hand van provocerende of bevragende vertellingen en erg fragiele of juist zeer energieke ensceneringen vermengen deze uiterst diverse werken (assemblages, video’s, tekeningen, sculpturen, installaties) het voltooide en het onvoltooide, het weten en het aanvoelen.
De tentoonstelling integreert en exploreert meerdere zintuigen zoals het zien, het voelen en het ruiken in een parcours dat de toeschouwer/toeschouwster meeneemt op een mentale ontdekkingstocht in de hoop dat ze, op het einde van het parcours, nieuwe inzichten zullen hebben verworven over onze manier van waarnemen en het begrijpen en aanvoelen van onze gedeelde “materiële wereld”. Een andere kijk op de verbinding die kunst tot stand kan brengen tussen ons lichaam en onze innerlijke wereld.