Guy Rombouts - Oei

Oei is de titel van een notitieboek dat Guy Rombouts (Geel, 1949) van voor naar achter vol pende met het woord oei, gedurende een week in de maand juli van het jaar 1976. 
 
Door dit woord als één lange gedachten-stroom door de pagina’s van het boek te weven onder steeds wisselende gedaanten, ontstaat een oer-litanie waarin telkens opnieuw vergissingen in al hun onmogelijkheid worden bezongen. 

Volgens Rombouts is er via onze taal geen directe communicatie mogelijk en bijgevolg kunnen sommige gevoelens niet verwoord worden. Daarom gaat hij vanaf de jaren 60 op zoek naar systemen waarbinnen vorm en inhoud zo veel mogelijk kunnen samenvallen. 

Begin jaren tachtig staat het acrofonisch (het geluid van de beginletter) Rombouts-lettertype op papier, waarbij woorden letterlijk terug gestalte kunnen aannemen. In 1986 herdopen hij en zijn levensgezellin en artistiek partner Monica Droste (1958-1998) het snijpuntloze Rombouts-schrift in AZART, o.a. een oude Franse schrijfwijze van het woord ‘hazard’ en ook een verwijzing naar het Russisch woord ‘azart’ dat staat voor ‘in het vuur van het spel’. 

In dit nieuwe alfabet wordt iedere letter door een vorm voorgesteld, waarvan de benaming met de letter in kwestie begint. Alle letters hebben ook een kleur en de letters dien je zoals in het gewone handschrift met elkaar te verbinden om een woord te vormen. Met deze handgetekende taal wordt het leven van hen die niet over een woord schrijven, maar het ding zelf willen schrijven, iets gemakkelijker en krijgt zelfs de meest ernstige tekst een feestelijk karakter.

Oei is de titel van de tentoonstelling in de Kunst Nu-ruimte van S.M.A.K. waarin de kunstenaar een brug slaat naar het prille begin van zijn praktijk en dit wonderlijke woord transformeert naar een totaal-installatie.