MAURICE, Tristesse et rigolade is een ontroerende getuigenis die het verhaal vertelt van een strijd - de strijd van één man met ziekte - en van een wedergeboorte, gedragen door de liefde van een dochter.
Charlotte Abramow (BE, 1993)
Dit visuele en poëtische verhaal houdt het midden tussen een documentaire en een surrealistische vertelling en is een tijdloos eerbetoon van de Belgische fotografe Charlotte Abramow aan haar vader, Maurice. Voor het eerst neemt dit intieme werk de vorm aan van een meeslepende tentoonstelling, gepresenteerd in Hangar.
Maurice was het allereerste model dat Charlotte in een studio fotografeerde. Toen ze 17 was, voelde ze al dat fotografie haar leven zou leiden, zonder te vermoeden dat haar vader later het hart van haar eerste boek zou worden. Gepubliceerd in 2018 dankzij de steun van 777 medewerkers, kwam MAURICE, Tristesse et rigolade tot leven na de dood van Maurice, die de publicatie nooit zou meemaken.
Zeven jaar later herneemt Charlotte Abramow dit project met hernieuwde kracht. Met deze tentoonstelling laat ze de herinnering aan een buitengewone man herleven: een dokter, een leraar, een Joods kind dat tijdens de oorlog verborgen werd gehouden, maar bovenal een vader vol tederheid, humor en verbeelding. Op basis van familiearchieven ontvouwt de tentoonstelling een diep menselijk verhaal, met een balans tussen humor en emotie.
Kunnen we zeggen dat het leven van Maurice eindigde met een hoge noot? Als liefde de maatstaf is, dan zeker wel. Geconfronteerd met ziekte en de nasleep van een post-anoxische coma, veranderde Charlotte ontberingen in creatie. Samen vonden vader en dochter een nieuwe taal uit - gebaren, blikken, stille medeplichtigheid... De blik van Maurice, vastgelegd door de fotograaf, wordt zowel spiegel als boodschapper. Hij is de muze, zij de artiest. Samen weefden ze een intiem, betoverend, lichtgevend verhaal.
MAURICE, Tristesse et rigolade is het verhaal van een onbreekbare band, van een liefde die weigert te vervagen. Een verhaal van overdracht, van artistieke openbaring. Wist Maurice dat in die zwevende momenten, tussen lachen en tranen, zijn dochter haar eerste stappen als kunstenaar zette? En dat hij, door zichzelf aan haar lens aan te bieden, een schat doorgaf - het geschenk van zelfontdekking, van creatie en van het opbouwen van een diep persoonlijk werk.
- Delphine Dumont, directeur van Hangar
