The Day May Break, de nieuwste serie van Nick Brandt, wordt voor het eerst in België getoond - hoofdstuk één tot en met drie en een voorproefje van hoofdstuk vier. Elke foto uit deze serie werd met de camera genomen, waarbij mensen en dieren samen in hetzelfde kader werden gefotografeerd.
Nick Brandt (UK, 1964),
The Day May Break (2020-2024) is de nieuwste fotoserie van de Britse fotograaf Nick Brandt. Deze monumentale serie bestaat uit vier hoofdstukken verspreid over vier continenten - elk hoofdstuk resulteert in een eigen boek - en verkent de verwoestende impact van de vernietiging van het milieu op zowel menselijke als niet-menselijke levens. De serie is gemaakt op een cruciaal moment, gekenmerkt door escalerende ecologische en sociale crises, en speelt in op de urgentie van een wereld in transformatie.
Door middel van portretten van mensen die ontheemd of bedreigd zijn door klimaatrampen en geredde dieren die niet kunnen terugkeren naar de natuur, zet Nick Brandt zijn diepe betrokkenheid bij ecologische en sociale rechtvaardigheid voort door de nadruk te leggen op de steeds zichtbaarder banden die hen verenigen in gedeelde kwetsbaarheid.
Nick Brandt creëert krachtige taferelen die de grens tussen allegorie en documentaire doen vervagen. In de eerste twee hoofdstukken zijn zijn onderwerpen gehuld in mist, wat een zweverige, bijna surrealistische sfeer versterkt, alsof het einde van de ene wereld en de dageraad van een andere elkaar ontmoeten in het fragiele moment van de foto.
Haar foto's worden gekenmerkt door stilte en emotie en vermengen schoonheid en verlatenheid, en roepen zowel tederheid als verlies op. Ze overstijgen geografische en culturele grenzen om ons eraan te herinneren dat de klimaatcrisis een universele realiteit is: of ze nu in Zimbabwe, Bolivia, de Fiji-eilanden of Jordanië wonen, de gezichten in deze serie belichamen allemaal dezelfde strijd, dezelfde waardigheid. Ze behoren allemaal tot de vele landen die het minst verantwoordelijk zijn voor de klimaatafbraak. Hun wereldwijde koolstofuitstoot is klein vergeleken met die van industriële landen. Toch worden ze, net als zoveel andere armere landen in de wereld, onevenredig zwaar getroffen door de gevolgen. De grimmige ironie is dat veel mensen in deze landen het meest kwetsbaar zijn voor de rampzalige gevolgen van de manieren van de industriële wereld.
Terwijl we door deze beelden lopen, worden we uitgenodigd om te vertragen, te voelen en na te denken. Het gaat er niet alleen om dat we getuige zijn van een tragedie die zich ontvouwt, maar ook dat we ons afvragen welke rol we kiezen te spelen: zullen we passieve toeschouwers van de ineenstorting zijn, of actieve deelnemers aan vernieuwing?
The Day May Break herinnert ons er op krachtige wijze aan dat de dageraad van verandering afhangt van de keuzes die de mensheid vandaag maakt.
"De dag kan breken... en de wereld kan versplinteren.
Of misschien... breekt de dag aan... en komt er toch nog een soort dageraad. De keuze van de mensheid. Onze keuze."
