As Close As That

Met werk van: Lazara Rosell Albear, Roberta Gigante, Hans Haacke, Jacqueline Mesmaeker, Elisabeth Ida Mulyani, Beat Streuli en Albert Oehlen. 

M HKA (INBOX) & NICC (Nick Lodgers) inviteerden Luk Lambrecht & Lieze Eneman om een tentoonstelling te realiseren voor de bovenste museumruimtes, wat resulteerde in As Close As That, een presentatie die zowel close, intiem als wereldgericht is.  

Het omgaan met kunst is vergelijkbaar met een cyclus in de natuur. Kunst beweegt zichzelf en iedereen die op zoek is naar beelden die helpen het onzekere te bekampen. Kunst kan een toevlucht zijn om het ontvluchten van de realiteit in perspectief te houden. Oog in oog te komen met schoonheid, die gestoeld is op een intense omgang met het leven en het samenleven binnen de context van wat de kunst is, genereert een mentaal plus-coëfficiënt dat niet te meten valt. 

De kunst valt vandaag uiteen in vele partikels die naast elkaar zweven en een 'cloud' vormen van een onmetelijke diversiteit. Het valt op dat de kunst zichzelf snel verteert: gevierde oeuvres worden snel ingewisseld voor andere en dat van oudere kunstenaars geraakt niet zelden onder de patine van de tijd, omdat oudere kunstenaars niet altijd meer 'bruik- en inzetbaar' worden geacht voor de kunstmarkt. 

Met de bescheiden tentoonstelling As Close As That wensen wij in drie kamers van het upper M HKA, INBOX en Nick Lodgers, een presentatie te brengen die zowel close, intiem als wereldgericht is. 
 
De restricties op het gebruik van de publieke ruimte als vorm van fysieke distancing zijn op korte tijd key geworden in de bescherming van de volksgezondheid. Wat de impact van deze pandemie zal zijn op de perceptie en het gebruik van de publieke ruimte is niet te overzien. Zal het tendensen van privatisering versnellen en wordt de publieke ruimte als gevolg daarvan alsmaar minder res publica? Betekent de globale gezondheidscrisis een nog massalere toevlucht tot de digitale ruimte en wat zijn de maatschappelijke gevolgen hiervan – van een groeiend individualisme tot het verbrokkelen van vrijheid en democratie? Of legt deze nooit eerder geziene crisis net de onhoudbaarheid bloot van het zelfzuchtig individualisme dat symptomatisch is voor onze neoliberale, hyper-individualistische consumptiemaatschappij? 

Tegen de achtergrond van deze actuele vragen cirkelt deze tentoonstelling rond het ervaren van ons persoonlijke leven versus diverse samen-leven.